page0030

zjawiska nas zajmujące otrzymały przy swóm narodzeniu bynajmniej nie czujemy się w obowiązku pierwotnego jej dawać znaczenia, nie jesteśmy też zmuszeni tłómaczyć sobie zjawisk bypnotycznych i magnetycznych w sposób w jaki je pojmował Mesmer i jego uczniowie. Zastępując nazwę tę nową, zatarlibyśmy tożsamość przedmiotu—i mogli wzbudzić mniemanie, że to co my bypnotyzmem nazywamy, jest zupełnie czemś innem niż ów mniemany magnetyzm.

Jeżeli teraz przypatrzymy się osobie uśpionej przez wpatrywanie się w przedmiot martwy lub w istotę żyjącą, w magnetyzera, zauważymy następujące zmiany w jej wyglądzie fizycznym:

Wygląd pozorny osoby uśpionej wzrokiem magnetyzera prawie że w niczćm się nie różni od osoby uśpionej martwym przedmiotem:

Rysy jćj zupełnie się zmieniły, twarz traci swój właściwy wyraz— powieki zamknięte — czasem nieco odchylone — przytomność zniknęła — w wyjątkowych zaś razach zostały jćj ślady. Osoba uśpiona obojętną jest na wszystko co ją otacza, apatyczną—lecz słyszy wszystko i wszystkich, więcej jednak uważną jest na głos magnetyzera, jeśli tylko uśpienie spowodowane było wyłącznie za pomocą wzroku bez żadnych ja-kichbądź innych manipulacyi, które niżój poznamy. Mięśnie tylko w nieco odmiennym znajdują się stanie u osób uśpionych wzrokiem ma-