page0316

316

Takieini cudami dowodzi Jezus Chrystus 'ludowi, wśród którego żyje, ze od Boga jest zesłąny; każda z jego czynności objawia w nim istotg Bozką; lecz nadewszystko moralność czysta, której naucza, tkliwa miłość ku rodzajowi ludzkiemu, okazująca się we wszystkich słowach jego; nareszcie każda jego przypowieść ewanieliczna, uczy jak stać się lepszym, i usposabia (Jo stawienia się z pokojem duszy na sądzie ostatecznym.

Jezus Chrystus wie wcześnie o godzinie swej śmierci , mającej zgotować ludziom szczęśliwość wiekuistą. Wie że kapłani żydowscy, pobudzeni ślepym zapałem, zastawiają nań sidła, używają całej chytrości aby schwytać jego osobę. Jeden z jego Apostołów, Judasz Iskaryot, uwieuziony powabem złota, zdradza Zbawiciela.

Za zbliżeniem się tej okrutnej chwili, Jezus ustanawia najważniejszy Sakrament ciała i krwi Pańskiej; a zarazem wymawia Judaszowi zbrodnię, jaką się ten ma zhańbić, . ostrzega Piotra, iż mu nie dotrzyma wierności obiecanej.    !

Jako człowiek, z boleścią przeczuwając zbliżającą się i nieuchronną śmierć swoję, Jezus udaje się do ogrodu na modlitwę; krople krwi zraszają twarz jego; anioł pocieszyciel pokrzepia jego siły; lecz godzina śmierci nadeszła. Zbliża się w nocy zgraja zabójców prowadzona przez Judasza; wiodą Zbawiciela do pierwszego z kapłanów. Zwolennik jego Piotr, idzie za nim przerażony. Trzy razy uznają igo za towarzysza Jezusa; on się trzykrotnie zapiera. Odchodzi Piotr opłakując swoję haniebną lękłiwość.

Stawią Jezusa przed sąd kapłanów; śledzą go. przywodzą fałszywych świadków. Pomimo gróźb wszystkich , mieni się być synem Boga; to wyznanie stanowi jego zbrodnię; pohezkowany, bity rózgami, uko-