Jan Jll. Sobieski.
miano odsądzić, seym przez Szyszkowski eg o posła Ruskiego był zerwany. Nw tym seymie, J/Y~ szczyiuski pod.,ędek brzeski, oskarżony i przekonany <> t«, ii I ,1 aleuszem, skazany na stos i żywo spalony. TalarzyHzuow u 1’olskę pustoszą, ■ krolaby samego w Złoczowie byli poymuli, gdy-by był wcześnie od spiega przestrzeżony me u-szedf. Jdrabia de Thun, poseł cesarski, obiecuje królowi imieniem cesałmkiSuo booo woyska posiłkowego a zawoiowanie Mullau i Wołochów. Margrabia de Retkune przekłada krulowi, iż o-bietmce domu Ansti yackiego nietrw ałe i niepewne są; kłótnia wiąi stąd między posłun. wynika, wyzywaiąsię na poiedynek. Lud w ik XIV. zabiegając dalszym kłótniom, margrabią de Bcthune na funkie ą poselską do S/.tokolmu naznacza.
W królewskie)’ familii scyssye pauuią, dla tego, że J olwiga księżniczka Neyburska, żona kro-* Jewica Jakóba me we wsz\ dkum królowey matce podług iev chęci powodować się daie. Kroi znowu zaimśla sobie podbić Wołochy i Mullauy ; lecz niedostatkiem żywności przyciśuiony, powraca bez żadncy korz)śii do Polski. X imi-iica dobydź nie mogąc każe sypać okopy, sławne pod tytułem Okopow Swiętey ‘1'rÓYoy, ażeby tym sposobem 'J urkom odiąć kon iminikac \ ą do Kamitnca. 1, on-slaotyn Brzostowski biskup W ileński, po wielu upomnieniach bezskutecznych, klątwę rzucił na Ka/anirza Sapiehę woiewodę V\ Reńskiego, he-trn ma w. w’, X. Lit. i iego współpomocmkuW, o ciężkie u< ;emiężeine dóbr duchowiiycb przez stanowiska, przwiścia żołnierskie, i konLi y bucyi wybieranie. Stąd dwie urosły mirtye. Król, pragnący pon żenia domu Sapieży nski.-go, na stronę biskupa nakłonił się: prymas Radziriowski hetmana od kljtyyy uwolnił. Nunryu.-z Santa Croce, W) rok w tey mierze pry masoyy ■ ki skasował. IJ i'y — mas yv Rzymie na nunc) usza się żali. Biknp ze stron, swoiey hetmana na sey in do sądu rzplitey zapozywa: lecz cały seymoyyych obrad przeciąg