page0352

344    Sewastopol — Sewerus

jalnego Symferopola. Liczba mieszkańców jego wynosi 8.218 głów płci obojga (w roku 1863).    J. Sa...

Sewek, bóstwo egipskie, ob. Seb i Sebak.

Sewerńs (Cornelijiis Seccru.ó), poeta rzymski za czasów Augusta, około r. 25 przed Chr., napisał poemat o wojnie sycylijskiej, którego jednak tylko pierwszą księgę wykończył, tudzież drugi na śmierć Cycerona, który nie którzy uważają tylko za część wyżej wymienionego. Jedynie urywek tego ostatniego, Seneka dla nas dochował, i objaśnił w wydaniu Wernsdorfa Poe-iae Latini minores tomów 4). Natomiast, dotąd istniejący, a dawniej mu przypisywany poemat Aetna, zapewne jest dziełem wcześniejszego autora, może młodszego Lukullusa.

Sewerus {LaciAs Septimius Secerus'), cesarz rzymski od 193—211 r. po Chr., urcdzony z znakomitej rodziny rzymskiej w Leptis w Afryce 146 r., pod Commodusem sprawował urząd konsula, a potem otrzymał dowództwo panońskich legionów, które na wiadomość o zamordowaniu Pertinaxa (ob.), cesarzem go obwołały. Natychmiast pospieszył do Rzymu, gdzie senat złożył z tronu Didiusza Julianusa (ob.) kazał go stracić a Severusa uznał. Gdy pre-torjanów za zbrodnią na Pertynaxie dokonaną rozwiązał, i z legionów utworzył sobie straż przyboczną z 50,000 ludzi złożoną, wyruszył przeciw Pesce-niuszowi Niger, którego legiony syryjskie cesarzem mianowały, i poraził go nakoniec w trzech bitwach pod Issus w Cylicyi 194 r. Stronnicy Pesceniusza, który się ucieczką ratował, zebrali się w Bizancyi. Sew^rerus zdobył miasto a załogę i wielu mieszkańców kazał pozabijać, innych zaś sprzedać jako niewolników. Następnie wyruszył naprzeciw Klodyusza Albinusa, ogłoszonego cesarzem prze legiony gallijskie, którego dotychczas uspokajał tytułem cezara. Bitwa pod Lugdunem (Lyon) w Lutym 196 r. po silnem starciu się wypadła na korzyść Sewerusa. Klodiusz sam się zabił; stronników jego najokrutniej prześladowano i przeszło 40 sprzyjających mu senatorów' w Rzymie stracono. Sewerus po długim pobycie na Wschodzie, gdzie upokorzył Partów, wrócił do Rzymu w^r 199 r. Tu uporządkował sądownictwo i administracyją, postępując przytem surowo, oględnie i oszczędnie, ale często też namiętnie i srogo. Tylko dla swoich i swojej małżonki Julii Pomna synów Karakalli (ob.) i Gety, których mianował w'spółregentami, tudzież dla ulubieńca swojego, prefekta pretorów Plautianusa, był bardzo względny i żołnierzom zanadto sprzyjający. Gdy Karakalla w^: 204 r. tego ostatniego w przytomności Sewerusa zabić kazał, mian o w ał tenże na jego miejsce sławnego Papiniana, który odtąd przy pomocy niemniej uczonych prawników Ulpiana i Paulusa, kierował sprawiedliwością i znakomity wpływ na sprawy państwa wywierał. Severus w 208 r. sam wyruszył do Brytanii aby ukarać Choladonianów. Zanim jednak miał czas dopro-wadzić do skutku zamiar podbiaia wyspy przez wytępienie Chalodanianów, umarł 211 w Eboracum (York) stroskany zepsuciem synów⁷ swoich.

SeWCrUS (Sulpicius Sererus), chrześcijański hisforyjograf z Akwitanii w Gallu, ur. około363poChr. zmarły około 410, wsła wił się najprzód znakomitą wymową jako prokurator sądowy, ale później z żalu po stracie małżonki, zrzekł się wszelkich obowiązków publicznych i zajmował się jedynie naukami. Z dzieł jego historycznych najznakomitsze jest Historia sacra, w dwóch księgach, w^r której z precyzyją i dosyć jeszcze dobrym stylem łacińskim, za który go zwano Sallustyuszem chrześcijańskim, opowiada wypadki od najdawniejszych aż do swoich czasów⁷. Najlepsze wydania dzieł jego są z uwagami Vors-