page0436

428

Sienkiewicz — Sienna

całkowicie jego pióra. Około r. 1836 i 1837 wyszło, też za staraniem jego, sześć tomów tłomaczeń francuzkich z angielskiego Portofolio i innych pism Dawida Urquhart Ogłosił podobnież książkę Memoire sur [etat actuel de la tille librę de Cr atonie, którą ułożył z materyjałów nadesłanych mu z Krakowa. W r. 1838 byt twórcą tak zwanego towarzystwa historycznego polskiego, utworzonego w celu poszukiwań źródeł do historyi w biblijotekach i archiwach zagranicznych i czynienia z nich stosownych wypisów. Odtąd jako sekretarz, konserwator i biblijotekarz poinienionego towarzystwa, zgromadził szacowne zbiory książek i rękopismów, z których powstała później znaczna bibli-joteka w Paryżu. W r. 1854 wydał w 3 tomach: Documents bisioriques re-latifs a la Russie et la Pologne. Ostatnią jego pracą było wygotowanie podręcznej historyi polskiej dla uczniów, którą nie dokończył. Umarł nagle w Paryżu d. 7 Lutego 1860 roku. Do pierwszych jego prac należą drobne poezyje umieszczone w czasopismach wileńskich, krzemienieckich i warszawskich. Ta-kiemi są pomiędzy innemi Mikołaj i Maryja, duma (w Tygodniku wileńskim, tom 4 str. 305). lftgenia, tragedyja Rassyną, wierszem, w Pamiętniku warszawskim (1816 r.). Podróż do Włoch (w Ćwiczeniach naukowych, 1819 r.). Osobno wydane z druku są: 1) Pani Jeziora, poema Walter-Scotta, tłomaczo-ne z ang elskiego przez Karola z Kalinówki (Warszawa, 1822, tomów 2, w^r 8-ce). Jestto najpiękniejszy i wzorowy przekład Walter-Scotta, równający się, niekiedy nawet przewyższający oryginał. 2) Rozprawa M. Cullocha o początku, postępach, przedmiotach i ważności ekonomii politycznej (tam^e, 1825_> w 8-ce). 3) Katalog duplikatów biblijoteki puławskiej (Puławy, 1829, w 8-ce), wzorowy i ważny do biblijografii polskiej. 4) Wiadomość o dzisiejszej Grecy i, z mappą (tamże, 1830, w 8-ce). 5) Skarbiec historyi polskiej (Paryż, 1839—1842, tomów' 4, w 8-ce). Jestto zbiór materyjałów i różnych rozpraw' o historyi polskiej dawniejszej i nowszej. 6) Rozprawy tyczące się piencotnych dziejów Polski (Poznań, 1847, w 8-ce; wydanie 2, tamże, 1852, w 8-ce). 7) Emigracyja w r. 1856, pismo pośmiertne, (Paryż, 1862, w 8-ce). 8) Słowiańszczyzna, wyjątek z pism (tamże, 1862, w 8-ce). 9) Pisma i pralce literackie (tamże, 1864, w 8-ce). W rękopiśmie zostawił Dodatek do historyi literatury polskiej, Bentkowskiego (2 tomy, w 4-ce), które posiadał Zawadzki w' Wilnie, a korzystał z nich w iele A. Jocher w dziele swojem Cbraz biblijograf. hisl. — Sienkiewicz (Jan Leon), brat poprzedzającego, urodzony tamże, razem z nim szkoły odbył w Krzemieńcu, poczem osiadłszy w rodzinnej wiosce Kalinówce na Ukrainie, gospodarzył, zajmował się literaturą i tam umarł d. 6 Września 1857. Jan położył skromniejsze w literaturze zasługi, ale wielce pożyteczne. Tłomaczył najczęściej, ale przekłady jego zalecały się i wyborem przedmiotu i pięknością stylu. Głów nie zajmował się dziejami powszechnemi. Przełożył więc z niemieckiego Heerena, dzieło które wydał w 3 tomach, pod tytułem: 1) Rys dziejów systematu państw europejskich i osąd (Warszawa, 1827). Następnie Fryderyka Rtihsa, Rys dziejów Wieków Sredn kh (Wilno, 1839, tomów 2). Oprócz tego umieścił w Dzien-r niku Warszawskim na r. 1827 Wiadomość o kronice Wiganda z Marburga (tom VIII, str. 1 i 110). Zajmując się również gorliwie biblijografiją, zamierzał on dopełnić Bentkowskiego. Notaty jego posłużyły wiele Jocherowi do wzbogacenia wydanego przezeń Obrazu historjczno-biblijograficznego. Nieużyte wszystkie z powodu nieukończenia powyższego dzieła, spoczywają w ręku księgarza Zaw adzkiego.    *    F. M. S:

Sienna, rzeczka, w dawnem wojew ództwie Mcisławskiem, uchodzi do Sozy.