page0479

471

Sinclair—Singapore

Dla zapobieżenia złym skutkom wieści, jakoby przy końcu wojny amerykańskiej finanse angielskie zniszczonemi były, ogłosił on rozprawę, p. t.: Myśli o stanie naszych finansów, która przyczyniła się niemało do podniesienia zachwianego na lądzie stałym kredytu Anglii. W r. 1780 napisał Usprawiedliwienie marynarki wielkiej Brytanii, oraz Myśli o marynarce angielskiejprzezco obudził zaufanie w potęgę flotty angielskiej, zachwiane skutkiem połączenia się flotty francuzkiej z hiszpańską. W tymże r. 1780 wysłany został do izby niższej parlamentu. Do wcześniejszych jego pióra płodów należy dzieło: Historyja dochodu publicznego od najdawniejszych czasów aż do pokoju w Amiens. W r. 1793 założył przy wsparciu rządu Board of agri-culture, któremu lat wiele przewodniczył, a którejto szkole winna Anglija niejedno w rolnictwie ulepszenie. Jedną z najobszerniejszych i najtrudniejszych prac jego była Statystyka Szkocyi (lii tomów, 1790—97). Przyczyniał on się nadto do budowy mostów', dróg i portów^r szkockich, i dobremi rozporządzeniami uratował tysiące ludzi od pomoru z głodu w górach (High-land’n). Zmarł r. 1835. Ostatnie lata swego życia przepędził w' Edynburgu, oddany literackiej czynności.

Sinclair (miss Katarzyna), literatka angielska, urodzona w Eidmburgu 1800 r., z ojca członka parlamentu, po którego śmierci poświęciła się pracem naukowym, skierowanym głównie do poprawy wychowania, kobiet. Pierwsze-mi jej z tego zakresu dziełami, były: Karolina Seymour, Życia dwunastu Cezarów i Tl ladomości spólczesne. Później wydała zajmujące opisy podróży, jak: Hill and va!!ey, Szkocyja i Szkoci i Holiday house; w^r tern ostatniem dziełku, miss Sinclair opisała lata swej młodości Śmierć siostry natchnęła ją pracami poważniejszemu the Journey of Ufe (Podroż w dziedzinie życia) i the Business of Ufe Cel życia). Z powieści, które wszystkie odznacza czysta moralność, znaczniejsze są: Sir Edward Graham, Lord i lady Harcourt, Beatrix, Nowoczesne intrygi, Wnętrza Londynu i inne. Umarła 1864 r.

Sind albo Sindh, kraj w Indyjach Wschodnich, nad dolnem korytem rzeki Indus albo Sindhu położony, a obejmujący deltę tej rzeki, oraz oba jej wybrzeża od południowej kończyny Pendszabu aż do ujścia Indu, azatem od północy graniczący z Pendszabem, od południa z morzem arabskiem, od zachodu z Beludżistanem, a od wschodu z wielką pustynią indyjską, ma 2,752 mil kwadratowych przestrzeni. Okolica w pobliżu Indu jest nadzwyczaj żyzna, płaska, ale i wnętrze kraju osławione niezdrowym powietrzem, zupełnie jest tej samej natury co i płaskie części północnych Indyjów wschodnich (ob.), a zamieszkuje w niem l^l/.₂ miljonowa ludność, stojąca na bardzo nizkim stopniu oświaty, składająca się z bramińskich hindusów, oraz mahometańskich persów^r i beludżów, z których ostatni niedawno jeszcze byli narodem panującym. Od r. 1843, w którym generał angielski sir Kar. J. Napier, Sind poddał pod panow^ranie angielskiej wschódnio-indyjskiej kompanii, i położył koniec despotycznemu panowanin, znanych pod nazwą emirów, przywódzców^r Sindu, pochodzących z pokolenia Beludżów, którzy w związek zjednoczeni, pogrążyli kraj w stanie najokropniejszej zdziczałości, zwolna spokój wewnętrzny przywTÓcony tam został. Posiadanie Sindu z tego powodn w^rażnem jest dla Anglii, że zapewnia ej władztwo nad rzeką Indem. Kraina ta stanów, pro-wincyję prezydentury Bombay. Stolicą jego jest Hyderabad (ob.), najważniej-szem miastem portowem Koratschi.

Singapore, Sinkapur, Singhapura, t. j. miasto krów, wyspa położona między dwoma południowymi przylądkami półwyspu Malakka w Indo-Chinach,