page0579

571

Skwarclalnpi — Skymnos

Gdy potem Simoniusz wydał w Krakowie Historiam morbi gdzie Oczka obwinia, Skwarcialupi ujął się za polakiem, ale niedołężne pismo Skwarciaulpiego wynosiło 45 arkuszy druku w ćwiartce, lecz tytuł jego dotąd jeszcze nieznany.

* Mszcząc się Skwarcmlupi swych obelg na Simoniuszu wydał niegodziwe pismo treści religijnej, pod tytułem: Simonis Simoni Summa religio (Kraków. 1588; wydanie 2-gie, tamże); podtytułem: Simonis Simoni Lucensis primo Romcini tum Calviniani deinde Lutherani demum Romani Semper autem Athei summa religio (Kraków, 1588, w 4-ce). Z medycznych dzieł jego znane jest jeszcze: Defensa contra la peste (Medyjolan, 1565 r., w 8-ce). Umarł w r. 1599.

Skwarzawa, dwie wsie: Stara i Nowa, w dawnem województwie ruskiem, ziemi Lwowskiej, na południe Żółkwi, pamiętne przeglądem 40,000 dobrze uzbrojonego wojska kwarcianego r. 1663 za króla Jana Kazimierza.

Skwarka, kawałek większy i drobniejszy tłustości lub tłustej skóry przy-skwarzonej. Większe noszą nazwę szperki, mniejsze skwarek, które lud nasz od czasu napadu Szwedów niszczącego Polskę, nazywa dotąd Szwedami, na smutną pamiątkę, ile oni doskwarzyli narodowi.    K. Wl. W.

Skwarne, swarne, lekarstwo na womity dla łowczych ptaków, które starzy nasi myśliwi z czasów Batorego używali, ażeby lżejsze do polowania były. W tej myśli pisze Jan Kochanowski:

,,Próżno mi skwarne dawasz, ja nie będę gonił,

„Bym też najbardziej piwa wczorajszego zronił.” K. WL W.

Skwierzyna, po niemiecku Schwerin, w wielkiem księztsvie Poznańskiem, powiecie Międzychodzkim, nad rzeką Wartą, nieopodal od ujścia Obry położone miasto, należało niegdyś do starostwa międzyrzeckiego. Świętopełk książę pomorski w 1208 r. wyniósł je z rzędu wsi na miasto i nadał mu też same prawa jakie miał Międzyrzecz. W r. 1442 za panowania Władysława III, przez podpalenie prawie zupełnie zgorzało miasto. Dziś należy do rządu. Ma kościół katolicki, protestancki i synagogę, tudzież niedawno wystawiony murowany i ozdobny ratusz. Ludność w roku 1846, podług spisu regencyjnego, wynosiła 4978 głów, domów było 412. Są tu fabryki sukna, garbarnie, browary i gorzelnie. Miasto liczy się do klassy III podatku przemysłowego; ordynacyja miejska nadana mu została 1834 r. Ma 4 jarmarki w roku, dwudniowe. Stacyja pocztowa. Odległość Skwierzyny od miasta powiatowego Międzychoda mil 3%, od Poznania 13³/₄.    B. C.

Skwira, miasto w gubernii Kijowskiej, nad Skwirą i Selczynówką położone, o 16⁴/₇ mil od Kijowa odległe. Założone zostało w r. 1615, i pierwotnie wcielone do starostwa białocerkiewskiego. Gdy następnie utworzone zostało starostwo Romanowskie, objęto w jego obrębie i Skwire, która podług lustracyi 1765 r. liczyła chałup 124, libertowanych 3, słobodzianów i kozackich 38, żydów osiadłych 51, młynów 2. Dzieje tej posady są też same co i innych miast ukraińskich, doznawało klęski w czasie wojny z kozakami i ciągłe najazdy hajdamaków. Lustracyja 1789 r. opisując to miasteczko powiada, że był dwór słomą pokryty, wałem i fossą otoczony, w samem zaś mieście znajdowało się domów należących do chrześcian 160, do żydów 37. Po przyłączeniu całego kraju do cesarstwa, Skwira wzniosła się szybko, i dziś jest miastem porzą-dnem, liczącem w ogóle 8,327 mieszkańców'.

SkymnOS, geograf grecki, rodem z Chios, około r. 88 przed narodzeniem Jezusa Chrystusa, napisał poemat geograficzny jambami pod tytułem Periegesis,