page0725

717

Smith

i tym śmiałym krokiem poznał zbliska stan i położenie floty francuzkiej. Poznany zdołał szczęśliwie umknąć. W następnym roku w bitwie pod Havre^ Smith dostał się w moc republikanów. Dyrektoryjat kazał go przywieść do Paryża i osadzić w więzieniu Tempie, zkąd jednak przeciwnicy rządu, podrobionym rozkazem ministra policyi, zdołali go oswobodzić i do Anglii wysłać. Tu z niezwykłym od narodu przyjęty zapałem, otrzymał od króla dowództwo okrętu Tyger o 80 działach z rozkazem popłynięcia na morze Śródziemne. Działając wspólnie z bratem swoim James Spencer Smith, angielskim posłem w Konstantynopolu, skłonił Portę do zawarcia z Angliją traktatu zaczepno-od-pornego, a to celem wyparcia Francuzów z Egiptu. Jakoż wyprawiwszy się na wybrzeża Syryi, zabrał stojącą na kotwicy poił Kaiffa francuzką flottylę i obsadził St. Jean d Acre dzielnymi oficerami i działami, tak iż Bonaparte od oblężenia tej twierdzy odstąpić musiał. W następnym 1799 r, zawarł z Klebe-rem (ob.) umowę w El-Arisz, lubo ratyfikacyi jej admirał Keith odmówił. Smith powrócił teraz do Anglii, i tu zaszczytnego wszędzie doznając przyjęcia, wybrany został od miasta Rochester na członka izby niższej. Nowo wszczęta wojna oddała m^ znów dowództwo lekkiej eskadry na kanale. Mianowany w 1805 r. kontradmirałom pod Collingwood’em na morzu Sródziemncm, miał sobie poruczoną obronę Sycylii. W 1807 r. krążył około ujść Tagu. Wypędzony z Portugalii książę regent, na jego okręcie szukał schronienia. Smith przewiózł go do Brazylii. Odtąd usunął się od służby publicznej. Względy okazywane księżniczce Karolinie w czasie jej podróży po stałym lądzie, miały być przyczyną niełaski dworu. Niektóre filantropijne stowarzyszenia wysłały Smith’a w 1814 r. na kongres do Wiednia, gdzie napróżuo upominał się za zniesieniem niewolnictwa i podbiciem państw barburyjskich na wybrzeżach Afryki położonych. Smith żył we Francyi do czasu wstąpienia na tron Wilhelma IV, który go powołał do kraju i w 1830 r. posunął na stopień generała. Mimo to powrócił wkrótce do Paryża i tu w 1840 r. życic zakończył. Ob. Barrow’a, Life and correspondance of sir \\ ^;liam Sidney Smith (Londyn, 1327, t. 2).

Smith (Jim), wesoły poeta angielski, urodził się 1775 roku i wychował w Chigwell w Essex. Był synem urzędnika bióra Bourd of ordnance, i później miejsce to po nim zajął, co mu zapewniło przyzwoite utrzymanie. Uposażony w dowcip, pełen śmieszności i niewyczerpanego humoru, przytem namiętnie lubiący zabawy towarzyskie, a mianowicie teatr, wkrótce dał się poznać ze swoich bons mot.s i ners de societe. Pierwsze swoje poezyje i próby humorystyczne wydał pod tytułem: Pic-Nic węwspaper, poczem należał do redakcyi założonego przez dramatyka Cumberlandu: London reciew, lecz to pismo po krukiem istnieniu wychodzić przestało. Następnie wspólnie z bratem swoim Horacym wydawał szereg naśladownictw, w których jak najdowcipniej paro-d jo wał styl najulubieuszych poetów ówczesnych, jako to: Scotfa, Byron’a, Wordsworth’a, Southey’a, i które w r. 1812 pod tytułem: Rejected addresseSj ogłoszone były. Powodzenie i zysk z nich były bezprzykładne; dzieło to w krótkim przeciągu czasu doczekało się 16 -tu wydań. Podobny zbiór: ffo-race in London wyszedł 1813. Zadowolony z nabytej sławy i cierpiący na artretyzm, cofnął się Smith z pola literackiego i tylko od czasu do czasu posyłał artykuły do New monthly magazine i do innych dzienników. Lecz dla aktowi Mathews’a napisał humoreski: Country cousins, Trip to f rance i Trip to America, które autorowi i przedstawicielowi znaczne pieniądze przyniosły. Umarł 24 Grud. 1839. Brat wydał jego pisma pośmiertne, wraz z szkicem