page0809

801

Saint-Germain-en-Laye — Saint-Hilaire

z dworem swym Jakób II, król angielski, przez dwanaście lat aż do śmieri. Podczas rewolucyi zamek zamieniono na koszary wojskowe, a Napoleon później urządził w nim szkołę wojenną, celem kształcenia oficerów kawaleryi; obecnie jest więzieniem dla przestępców wojskowych. Zdrowe położenie miasta jest powodem, źe wiele osób z Paryża obiera tu letnie pomieszkanie. W łesie Saint-Germain obywa się coroczme w miesiącu Wrześniu wielka uroczystość odpustu, nazwana Fete des loges, na którą Paryżąrue bardzo licznie uczęszczają.

Saint-Hilaire (Juljusz Bartłomiej), francuzki filolog i publicysta, urodził się w Paryżu 1805 r.; skończywszy nauki gimnazj jalne otrzymał posadę urzędnika przy adinini stracyi podatków w ministerstwie skarbu. Pierwsze jego prace umieszczone były w czasopiśmie Globe. Jako stały współpracownik tegoż dziennika podpisał 26 Lipca 1830 roku słynną protestacyję przeciw rozkazom lipcowym Po rewolucyi lipcowej był członkiem stowarzyszenia, które przyjęło godło Aide-toi, le ciel Paidera, i miał udział w ulotnych pismach przez towarzystwo to wydawanych. Równocześnie był współpracownikiem dzienników Constitutionnel, Courrier franeais i National. W piśmie ludo-wem Le bon sens, w pierwszych kilku miesiącach jego istnienia, był najczyn-niejszym redaktorem Później inny nadał kierunek swym pracom; był on bowiem obok republikańskich swych zasad uczonym filologiem, głębokim krytykiem i filozofem. W roku 1834 przedsięwziął ogólny kommentarz dzieł Arystotelesa, a w następnym już roku przedłożył akademii nauk moralnych i politycznych Mmwire sur 1'ordre des litr es de la potiUąue dAristde, w dwa lata później Memuire sur la logigue d’Ar istotę, które to dzieło zostało u wień ozonem. W roku 1834 mianowany docentem literatury francuzkiej w szkole politechnicznej, później professorem greckiej i łacińskiej filozofii w College de f rance, wreszcie został członkiem wyżej wymienionej akademii. Po rewelucyi lutowej 1848 roku, otrzymawszy urząd pierwszego sekretarza rządu tymczasowego, był wybrany także członkiem zgromadzenia konstytucyjnego. Najważniejszą jego pracą jest wyborny przekład dzieł Arystotelesa, jako to: La politigpe d? Ar istotę, (2 tomy, Paryż, 1837); La logiąue d* Ar istotę, (4 tomy, Paryż, 1843); Psychologie di Ar istotę, (2 tomy, Paryż, 1846—47). Prócz tego pisał nader zajmujące rozprawy umieszczone w zbiorze Memoires de lacademie des Sciences mor aleś et polit,iques.

Saint-Hilaire (August Franciszek Cezar Proutensal, zwany August- de), podróżnik i badacz piatury znakomity, urodził się 1799 roku w Orleanie, a przeniósłszy się z rodzicami do Hamburga, obeznał się także dokładnie z literaturą i językiem niemieckim. Za powrotem do Francyi oddał się z zapałem botanice, i w czasie podróży do Brazylii zbadał florę prowincyj tego cesarstwa w ciągu lat sześciu. Owoce swoich badań ogłosił w różnych dziełach, z których Flora Brasiliae meridionaUs, (3 tomy, Paryż, 1825—33) zajmuje zaszczytne miejsce w rzędzie pism opisowych botanicznych. Z dzieł jego wymienimy jeszcze: Voyage dans les prorinces de Rio de Janeiro et de M'nas Geraes (2 tomy, 1839); Vuyages dans le district des diamants et sur le littoral du Bresil,

(2 tomy, 1833), dzieła oprócz spostrzeżeń botanicznych zawierające mnóstwo wiadomości dotyczących historyi naturalnej w ogólności, tudzież obyczajów, zwyczajów i statystyki kraju. Wydał jeszcze: Histoire de plantes les plus re-ma? guables du Bresil et du Paraguay, (Paryż, 1824); Plantes usuelies des Bresihens, (1824—28); Leęons de botamgue, (1840). Umarł w Paryżu, 1853 roku.

ENCYKLOPEDYTA TOM XXII,

51