scandjvutmp10b01 1

-    487    -

-    487    -

Żal    du-szę ści - ska,

<idy slo-dki Je - zus

ser - ce bo -leść czu na śmierć się go - tu

U

Hymn.

liz-J je.

je.

Kię - cząc w O - grój

CTy i? f-. - -		- i '

je.

gdy krwa - wy pot

C=

=t=

I

mdlę

Więźnia miłości powrozmi krępuje Żołnierz okrutny, uczeń zły całuje;

Wtem Jezus łzami, gdy się w miłość stapia, Jagody skrapia.

Bije, popycha, żyd nieposkromiony Nielitościwie, z tej i owej strony, ża włosy targa. Znosi w cierpliwości

Król z wysokości.

Zsiniałe przedtem, krwią zachodzą usta,

Gdy zbrojną żołnierz rękawicą chlusta,

Wnet się zmieniło płaczliwe wzdychanie W serca konanie.

Oby się serce we łzy rozpływało,

Że Cię, mój Jezu, sprośnie obrażało;

Żal mi, ach, żal mi 1 ciężkich moich złości, Dla Twej miłości.

LAMENT DUSZY

serdecznie bolejącej nad cierpiącym Jezusem.

ran - ku, od łjr-ddw szu-ka - njr, Je-zu mdj ko - cha . ujr Jezu! za trzydzieści srebrników Od niewdzięcznego Judasza sprzedany,

Jezu mój kochany 1