scandjvutmp11801

242

gach Zanguebaru żyje mięszanina trzech oddzielnych ras afrykańskich; Makakatos , którzy lubo czarni jednakże włosy ich są poły-skowne a fizyjonomija wiele do europejskiej podobna. Massegue-jos mieli zwyczaj pić krowie mleko pomięszaue ze krwią. a ich młodzi mężczyźni na znak upokorzenia, musieli nosić na głowie ciężką czapkę aż dopókiby nie zabili nieprzyjaciela; byli to także, według zapewnienia Portugalczyków, Kafrowie Mmymby czyli Zymby, Murzyni, których potężne wojsko zniszczyło Kwiloa. Familija Kafrów odróżnia się od Murzynów, większą zręcznością , dumą, bardziej nieugiętym i bitnym charakterem. Jej kolor tunićj jest ciemny, ciało mnićj połyskowne, twarz okrąglejsza, jej skład regularniejszy, piękniejszy, budowa ciała silna, wzrost wysoki, lubo mniej grubi są od Murzynów; a nakoniec gdy się Kafr zgrzeje woń jego potu nie jest odrażliwą. Kafrowie, z natury koczując y pasterze, są prości ale odważniejsi i waleczniejsi niż Murzyni, składają oni wielkie państwa , jaka to: Turabuktu, Makoko, Monomotapa i Monoemugi. Betżuanie czyli Buszuanie, lubo tej saraćj co Kafro wie rasy, na wschód względem przylądka Dodrej Nadziei, mają przecież niektóre sobie właściwe znamiona; rzadko się między niemi zdarzy widzieć mężczyzn sześć stóp (reńskich) wysokich; ich postać silna, wysmukła, piękniejszy ma skład niż u Kafrów; brunatna cera ich ciała środkuje między czarnym kolorem Murzynów a brunaino-żółta-wym Hottentotów: skóra na ciele kobiety nadzwyczaj jest delikatna, jedwabista; piękne oczy, śnieżnej białości zęby, zgrabna kibić, wdzięczne kształty, wynagradzają czarność niewiast Betżuanek; ich mężczyźni pięknej urody, nawet nos i wargi podobne jak u Europejczyków częściej widzieć się dają między neimi jak między Kaframi(l).

(1) Koptowie bywają piec stóp i cal jeden do pięciu stóp i pięciu cali wysokiego wzrostu; kobiety są niskie; ich cera Btalowo-popi elata, broda w kędziory pozwijana, włosy czarne, wełniaste, w dotknięcia twarde, kępczaste. U kobiet nimfy mnićj długi e niż u Hottentotek.

Pożywieniem Kafrów jest mleko z prosem, kukurydzą, tudzież melony; mało przy tem jedzą mięsa. Z mąki prosianej wyrabiają odurzający napój. tMężczyzni są silni, a szczególniej w rękach, ale nie wyćwiczeni i pływać nie umieją. Zasypiają mocno, ale śpią krótko. Okrywają sie lekko wolowemi skórami, które mają być raczej ubiorem jak odzieżą. Kobiety dają rysować sobie linije na grzbiecie, na ręku i na piersiach. Dzieci karmione bywają piersią aż do dwóch lat i przyzwyczajane do posłuszeństwa. W wieku bliskim dojrzałości przystępują do obrzezania; wtedy dopiero wolno im jesc z rodzicami* Mówią, że ich wiek rzadko przechodzi lat 60. Lud ten, koczujący pasterze i łowcy _t