Mieszańcy trzech odmian: |
Rasy wyróżnione przez Czekanowskiego: | |
- mulaci (skrzyżowanie białych i czarnych), |
1) nordyczna, | |
- metysi (skrzyżowanie białych i żółtych), |
2) śródziemnomorska, | |
- zambosi (skrzyżowanie czarnych i Indian). |
3) armenoidalna, | |
4) laponoidalna (hyperborejska), 5) arktyczna (eskimoska), | ||
6) nigeryjska (czarna albo sudańska). |
Geografia osadnictwa jako dyscyplina geograficzna
Geografia osadnictwa - dyscyplina ekonomiczno-geograficzna badająca rozmieszczenie, strukturę i układy przestrzenne typów funkcjonalnych i rodzajów osiedli ludzkich w ich związkach ze środowiskiem geograficznym, rozwojem sil wytwórczych i społecznych stosunków produkcji (Słownik geograficzno-ekonomiczny 1982).
Nurty problemowe w ramach pola badawczego geografii osadnictwa:
1) badania morfologiczne, które obejmują zagadnienia zarówno morfologii czyli struktury przestrzennej, rozplanowania osiedli, fizjonomii, jak i zagadnienia morfogenezy.
2) badania funkcjonalne, których celem jest określenie funkcji spełnianych przez osiedla, W przypadku miast badania funkcjonalne, oparte na teorii osiedli centralnych i koncepcji bazy ekonomicznej miasta, skupiają swą uwagę na zagadnieniach istoty funkcji miejskich, klasyfikacji i hierarchii funkcjonalnej, roli funkcji we wzroście miejskim, ich wpływie na zaplecze.
Ze względu na badane układy osadnicze geografia osadnictwa dzieli się na:
1) geografię osadnictwa miejskiego (geografia miast),
2) geografię osadnictwa wiejskiego.