330
Postawa zatem mężczyzny, oprócz wyższego wzrostu, jest szersza w górze niż u dołu, i podobna jest do przewróconej piramidy. Przeciwnie u kobiety, głowa, łopatki,piersi są małe, szczupłe, wąz-kie, biodra zaś, natyłki, uda i inue członki są obszerniejsze; a tak jej ciało zwęża się ku górze. Mocnićj rozwinięte są u nićj organy czułości niż organy przeznaczone do fuukcyj rozumowych. Ale za to ostatnie organy u mężczyzny są wydatniejsze. Dla tego też mężczyzna więcój myśli niż czuje, kiedy tymczasem kobieta więcej czuje niż zastanawia się (1).
Różnica w układzie mężczyzny i kobiety odpowiada zupełnie ich przeznaczeniu; mężczyznę przezuaczyła natura do pracy, do walki siłą fizyczną, do rozmyślania, nakazała mu aby siły rozumu i geujuszu używał dla rodziny, której głową być powinien; kobieta zaś, mając być składem pokoleń, potrzebowała obszernej miednicy zdolnej do objęcia rozszerzającej się w czasie ciąży macicy, i zapewniającej wolne przejście płodu wrazie połogu: stąd tułów kobiety dłuższy jest od tułowu mężczyzny; u tego połowa ciała przypada w kroku, u kobiety zaś między krokiem a pępkiem; w rzeczy samej lędźwie jej są obszerniejsze, szyja cieńsza i dłuższa, nogi zaś uda i ramiona krótsze niż u mężczyzny. Stąd pochodzi owa, szczególniej u młodych murzynek, wysmukłość kibici i owa wytworność członków, owa giętkość i łatwość w poruszeniach, owa lekkość 1 wdzięk które są naturalnym skutkiem miękkości w całym składzie kobiety. Łatwo stąd pojąć można, że wysmuklejsza, szczuplejsza budowa i cieńsza tkanka ciała, więcej nadają łatwości, zwinności,
(1) Z delikatności organów nadewszystko wynika wdzięk i łatwość ruchów ciała; stąd kobieta i dziecko posiadają te przymioty w najwyższym stopniu. Nic powabniejszego nad wdzięki młodej dziewicy ulegającej uczuciom miłości. Owa mieszanina wstydli-wości i miękkiego oporu, który, iż tak powiem, pozwala wykraść sobie zwycięztwo, i który usiłuje ukryć przed sobą swoję przegraną, przedstawia najpowabniejszy widok dla serca mężczyzny.
Ale wdzięk nie okazuje się bez miłości która jest najpierwszą jego ponętą, miłość nawet więcej ma władzy niż piękność: jest to ów błogi urok którym natura wynagrodziła słabszego, iżby mógł zwyciężać mocniejszego: kobieta go traci przestając być niewinną.
Tak delikatny i znikomy przymiot nie może wcale łączyć się z ową energiją i szczy-tnością okazującą się w mezkich pracach genijuszu. Te są zdobyczą mężczyzny, i wypływają z dzielności jego i siły. Urodził się on aby zwyciężał, a przeznaczeniem wdzięku kobiety jest być zwyciężonym. Podobnie i pełń® wdzięku pisma bywąją częstokroć tkanką słabych myśli, kiedy tymczasem dziełom wzniosłego umysłu zbywa niekiedy na wdziękach.