scandjvutmp15f01

119

Nęlznebr to seroe było, któreby nie zapłakało,

Widząc Stworzyciela swego, na krzyżu zawieszon go,

Na słoóou upieczonego Baranka Wielkanocnego.

Mary a Matka patrzyła na członki, które powiła,

A powiwszy całowała, z tego wielką radość miała;

Teraz je widzi zczerniałe, żyły, stawy w Nim porwane.

Nie był taki, ani będzie nikomu smutek na świecie,

Jaki czysta Panna miała, w on czas kiedy Nań patrzała. Przez boleść, którąś cierpiała, Matko, uproś wieczne żyoie!

9.

Śpiew. X. Mioduszewskiego

•Lbfef:

s~\^

Lu - du mój lu -W cze - mem za - smu -

Tf

- du,    có - żem ci    u - czy - pil T

cii,    al - bo w czem za - wi - nil f

I

Jam

cię wy - *wo

lit

z mo - oy Fa - ra - o

Ludu mój ludu i t. d.

Jam cię wprowadził w kraj miodem płynący, Tyś Mi zgotował śmierci znak hańbiący.

Jam ciebie szczepił winnico wybrana,

A tyś Mnie octem poił swego Pana.

Jam dla cię spuszczał na Egipt karanie,

A tyś Mnie wydał na ubiczowanie.

Jam Faraona dał w odmęt bałwanów,

A tyś Mnie wydał książętom kapłanów. Morzem otworzył, byś szedł suchą nogą,

A tyś Mi włócznią bok otworzył srogą.

Jam ci był wodzem w kolnmnio obłoku, ..Tyś Mnie wiódł słuchać Piłata wyroku. Jam fflebie karmił manny rozkoszami,

Tyś Mnie odpłacił policzkowaniami.

Jam ci ze skały dobył wodę zdrową,

A tyś Mnie poił goryczą żółciową.