Sponsorzy2B801

39 fi

Występcn, zbrodzlcń, z każdej cuoty zboczył ;

Przeciw tej Jednej nigdy nie wykroczył,

Ona, gdy wszystkie nikły po kolei,

Świeci ma jeszcze jak gwiazda nadziel.

Korsarz żegna piękny i tkliwą Medorę. Daremnie koch«nka Uoiiuje go

zatrzymać; pragnienie zemsty z równą jmtą przemawia w jego duszy:

-

Tak, rzecze Konrad, dziwne jestto serce,

Zwiedli je zdrajcy, zelżyli oszczercę,

Jak płaz zdeptali, lecz mści się jak żmija,

Ludzie w nie wieli jad co icb zabija.

Medora widząc że wszelkie prośby uaremne, tkl wie i z podaniem żegna kochanka

' tUWA(l

o "Itltił

Łkając, na szyi zawisła rękami,

Drżące w nim serce czuje pod ustami,

On nie śmiał podnieść, nie śmiał znieść widoku Bladości w twarzy, 1 rozpaczy w okn.

W całej dzikości bezwładnego wdzięku ,

Włos jej po jego rozesłał tlę ręku,

V . J •- 900

Stłumiony oddech i mdłe serca bicie,

Świadczą w niej tylko cierpienie I życie.

Zagrzmiał hok działa, odjazdu godzina,

Słońce zachodzi, on słońce przeklina:

r,    hnooył

ł*5«e ęh fonu) in i> nixo i a    >«ł

Strzał drugi, trzeci, ścisnął z uniesieniem Niemą od płaczu, proszącą milczeniem;

I diżącym krokiem zaniósł ją na łoże,

Spojrzał z rozpaczą raz ostatni może,

Dreszcz przebiegł serce, uczuł że dla niego Prócz niej na świecle, nic niema miłego.

Dotknął ust: zimne; spotkał wzrok wpół zgasły,

Zwrócił się nagle, drzwi z łoskotem trzasły.

Konrad z współtowarzyszami przybywa do zatoki korony sam przebrany _Za Derwisza dostaje się do pałacu Baszy, korsarze tymczasem uprzedzając rozkaz wodza, zapalają flotę stojącą w przystani:

■ tiiic imtfo I

Porwał się Derwisz na wybuch płomieni,

Nagłą w nim zmianą zbledli przerażeni,

Porwał się Derwisz, ule już w mniszym stroju,

Lecz jak wojowuik gotowy do boju.    ¹