Sponsorzy2H601

452

Oto moja ręka.

Bądź mój młodości ojcem; twoje słowa.

Głos mój powtarzać będzie z zaufaniem;

A me nieśmiałe zamiary, przechodzić Będą powinny przez sąd twej madioścl.

Chciejcie mi wierzyć w tern kochani braci* Wszystkie me błędy i zdrożne skłonności,

Już zagrzebane w groble mego ojca;

Duch jego odtąd pozostał nademuą,

I sił mi doda, by oczekiwania

Świata zawstydzić, zmylić przepowiednie,

I na pozorach oparty sąd ludzki,

0    fałsz przeświadczyć. Przypływ krwi, co dotąd Po tylu dzikich miotał mną pobrzeżack,

Odpłynie teraz w spokojną ton morza,

1    będzie zawsze równym i wspaniałym.

Śmiem tuszyć sobie po pomocy nieba,

Jeśli zamiarom mym pobłogosławi,

Że żaden książę ani par królestwa,

Kie znajdzie słusznej do modłów przyczyny,

By mi Bóg skrócił życia za me winy.

Rozpustnik Falstaf, dowiedziawszy się o wstąpieniu no tron Henryka, przybiega do Londynu, ale młody król z zimne powagą przyjmuje dawnego przyjaciela i mówi:

Podobnego człeka kieoyś we śnie długim, Pomnę widziałem, ale obudzony.

Snem mym pogardzam.....

........Nie myśl, że dziś jestem,

Czem byłem niegdyś. Nlebn już wiadomo,

I świat zobaczy, żem dawnego człeka Już z siebie złożył, 1 wszystkich odrzucę, W których nikczeronem żyłem towarzystwie.

Komiczny charakter Falstafa, jakkolwiek ekr* jlony po mistrzowsku, traci dla nas połowę wartości. Żarty p^łyną, a nieustanne ust jego zastosowanie do wielu nieznanych nam dziś okoliczności, w swoim czasie, dla współczesnych, musiały-być pełne znaczenia, i budziły zapewne najżywsze zajęcie.

W królu Janie, napisanym w roku 1598_f Szekspir obrał za przedmiot, 3pór o koronę angielską, pomiędzy Janem bratem Godtryda, a prewym dziedzicem, młodym Arturem, a raćzej matką jego Koustaucyą, kióra dla poparcia praw swoich wezwała pomocy Francyi.