453
Owidyjusz wydaje na nie sąd podobny do sądu Salomona:
Parcior iii nobis, nec tam furicsa libido cst;
Legitimum finem fhimma virilis habet.
Art. amandi lib. I.
Dla tego ciekawa rzecz widzićć, jak najzapamiętalsi epikurejczycy wzbraniają sobie zbytku roskoszy ze swymi metresami, obawiając się nadwerężenia zdrwwia i narażenia życia: nie sami tylko ojcowie kościoła nauczają cnoty; znajduje ona także nauczyciela w młodym poecie, który podobnie jak Rafael urbiński, za młodu stał się ofiarą roskoszy, tyle zabójczych dla genijuszu (1).
Lecz jeżeli podawane przezeń rady mądros'ci zdołają powściągnąć kogo od zgubnych miłostek, tedy rzuci się on w inny rodzaj rozpusty, między nierządnice (2).
Częstokroć bardzo odległe bywa źródło zepsucia. Któż nie wie jak dalece bony, niańki, a nawet maiuki, wzbudzają w małych chłopczykach pierwsze iskry płomienia, który ich zawcześnie ma pochłonąć? Dla tego to surowsi od nas, w wielu razach przestrzegacze obyczajów, starożytni zawczasu chronili swe dzieci od szkodliwych nałogów.
mówił Juwenalis. Azali nie od owego czasu zaczyna się owa obmier-
Nam qnid Medene referam, quo tempore matris lram natorum caede piavit autor?
<łuidve Clytemneatrae propter quam tota Mycenis Infamia stupra etat Pelopaea dnmus?
Properc. eleg.
(!) Adde qnod ahsumunt viren, pereuntque labore.
Adde quod alterius sub nutu degitur aetas.
Labitur interea res et vadiuionia fiunt;
Languent officia atque aegrotat fama yacillana...
Et bene parta patruin fiunt anademata, mitrac... Necquidquam, quoniam niedio de fonte lepurum Surgit amari aliquid quotl in ipsis floribus nugat;
Ant quod consciui ipite aninius »e forte remordet Desidioie agorę aetateni;
Lucret. Rcr. nat. lib. IV.
(2) Inque diet gliscit furor, atque aerumita grayescit; Sinon prima novis conturbes vulnera plagis, Vulgivagaque vagus Venere antę recentia curen,
Ut possis alioi aninii traducere motua.