tpn 1 22141301

4

Lodomeryi) dwie belki srebrne a dwie czerwone, sześć razy przeplatane. Dolne tarcze przedstawiają: po prawej stronie z niebieskim orłem w srebrnym polu herb księztwa Oświęcimskiego, po lewej zaś z srebrnym orłem w niebieskim polu księztwa Zatorskiego.

Granice.

Królestwo Galicyi i Lodomeryi, które w ogóle (nielicząc w to mniejszych krętości rzek) około 327 mil objętości wynosi, graniczy na północ z Polską kongresową i Rosyą; na wschód z Bessarabią i Mułtanami; na południe z Siedmiogrodzką ziemią i Węgrami; na zachód z Szlżzkiem. Naturalne odgraniczenia stanowią w zachodniej części rzeka Biała, ku północy Wisła; na południu góry Karpackie, a na wschodzie rzeka Zbrucz (Podhorce).

KI ima.

Galicya położona w pośrodku umiarkowanej strefy ma ostrzejsze klima jak Morawa, Czechy i północna część Węgier, lubo z niemi leży prawie pod temiż samemi szerokości stopniami. Opasana od południa rozległym łańcuchem gór karpackich, wystawiona jest częstokroć na gwałtowne burze, które z północy w całej swej sile się wdzierają; dlatego też klima, osobliwie w górzystej części kraju, jest ostrzejsze i nie-stalsze, jak gdzieindziej. Wiosna często przypada bardzo późno i staje się przy końcu kwietnia zwykle wilgotną i przykrą; lato trwa niedługo; jesień częściej pogodna i przyjemna; zima zaś zwyczajnie ostra i długo trwająca. Największy upał nie przechodzi 28, a największe zimno nad 30 stopni Reaumu-ra. Mimo tej ostrości raczej zmienności lemperatury można nazwać klima Galicyjskie bardzo zdrowem i dla wzrostu płodów roślinnych i zwierzęcych nader przyjaźnem; chociaż przez swoją zmienność, szczególnie dla cudzoziemców jest dotkliwe. Krajowcy dosięgają zazwyczaj 60 — 80 lat wieku; nic rzadkiego jednak znaleźć ludzi o 100 i więcej leciecb.

Góry.

Od wschodu ku zachodowi przerzyna Galicyę w całej jej rozległości jedno z najgłówniejszych pasm gór Europejskich, Karpatami dawniej Krępaki lub Tatry zwane (¹). To pasmo gór ciągnie się od morza Czarnego, dzieli Mułtany od Wołoszczyzny, dalej Galicyę od Węgier w całej jej przestrzeni; na Szlązku łączy się z Sudetami i zapuszcza się w głąb Niemiec, gdzie

1

Od częstych napadów Tatarskich, którym mieszkańcy w tych górach dzielnie się opierając, przez dwa przeszło wieki całą Europę od barbarzyństwa zasłaniały.