tpn 1 2214
3101

w niej zamknął. Wziąwszy zatym Ruś halicką w zupełne posiadanie, odezwał się Kazimierz niebawem względem zwrotu ziemi chełmińskiej, wołyńskiej i podolskiej, jako do państwa ruskiego należących a pod jarzmem litewskim i tatarskim zostających , na których to odebranie i zezwolenie papiezkie otrzymał. — Po zniesieniu Tatarów, na Polskę przez niechętnego bojara Lechty naprowadzonych, pod Lublinem 11341), wyruszył Kazimierz w połączeniu z Węgrami w pole, i wkrótce ziemię chełmińską, włodzimirską i wołyńską zajął, z Podola burzących tam Tatarów zupełnie wyparował, a z książęciem litewskim traktat zawarł, mocą którego kśtwo bełzkie dostało się prawem lennym Ziemowitowi, kściu mazowieckiemu, a Krzemieniee wołyński Narymuntowi, kściu litewskiemu,

w Elbę wpadającą i nad Dnieprem przy ujściu rzeki Żula kończyły. Na ostatek rezydencyę królewską do Krakowa przeniósłszy, wystawił dla obrony granic kraju wiele warownych zamków, wojsko na stopę karności i porządku uformował, i na utrzymanie tegoż podatek gruntowy, łanowy zwany, ustanowił; poczym dzikich Prusaków, jeszcze na ówczas w pogaństwie żyjących, poskromił i do przyjęcia wiary chrześciańskiej przymusił. — Po zgonie tego dzielnego króla wstąpił na tron polski

r. 1056.

Mieczysław I., syn jego. Pod panowaniem Mieczysława zaszły w' Polsce spory i nieporozumienia, co do względu świeżo przyjętej wiary chrześciańskiej; w skutek czego w-ielki nieład i kłótnie w kraju się szerzyły. Wówczas to i z powodu zaszłych domowych rozterek odpadły od Polski prawic wszystkie jirowincye: Czechy, Morawy, Luzacya, i Ruś, które Bolesław I. pod swoje panowanie zajął, a Mieczysław II. zaledwie Pomorze zawojow-ać potrafił, i to aż za pomocą swoich braci stryjecznych, mężów znakomitej waleczności , które ale jednemu z nich w posagu za swoją córkę u-stąpić musiał. Umarł on r. 1034, a po śmierci jego ujechała królowa Ryxa czyli Regina, wdowa po nim, a wnuczka Ottona II. cesarza niemiekiego, Polakom niesprzyjająca, do Niemiec, uwożąc z sobą koronę, klejnoty i syna Kazimierza, przez co się już od niejakiego czasu w kraju szerzący bezrząd do tego stopnia powiększył, że rolnicy przeciw swoim panom jawny bunt podnieśli. Tę wojnę domową uczynili tym okropniejszą sąsiedne Czechy, którzy szukając zemsty, na kraje zaburzonej Polski napadli, Kraków, Gniezno i inne miasta zdobyli (1039) i zupełnie zrabowali. W tej niedoli wysłano poselstwo do Kazimierza, królewicza polskiego, który zostawszy mnichem, schronił się w pewnym klasztorze we Francyi, ażeby do Polski wrócił i tron po ojcu objął.

r. 1040.

Kazimierz I. (Mnich) przez papieża Benedykta IX. od ślubów zakonnych pod obowiązkiem płacenia stolicy apost. corocznie grosza od głowy, podatkiem święto-pietrzem nazwany, tudzież no-