scandjvutmp20e01

209

kojnie złożyć książki, sam się położyć bez obawy, iż go nie zbudzi zimny, błotnisty prysznic, lejący się na głowę. Mokry, przeziębły, niewyspany, w czapce na głowie i w grubym, watowanym paltocie na grzbiecie, spędzał czas bezmyślnie przed kominkiem, na którym palił się bezustanny ogień. Niepodobna było wśród tego chlewu, pełnego cuchnących kałuży, kłębów przejmującej wilgoci, myśleć o poważnych naukowych zajęciach, kiedy z dworu dolatywał plusk nieustającej ulewy i przeciągły świst wichru, a za kołnierz lała się woda. Książek lekkiej treści nie posiadał, a te, które przywiózł, dawno już był przeczytał; pragnął jednak czegoś, coby zająwszy wyobraźnię, odwróciło uwagę jego od dolegliwości* obecnej chwili. Wypadkiem z paczki dawniej zniszczonych gazet znalazł ocalały jakiś kawałek ogłoszeń i pochylony przed ogniem odczytywał z chorobliwą ciekawością:

Potrzebna panna do ubierania kapeluszy. Magazyn Nr. 15, Niecała.

Farby, lakiery, pokosty polecają...

Parowa maszyna o sile pięciu koni...

Nagrody 10 rub. W niedzielę w Dolinie Szwajcarskiej zgubiono złoty zegarek...

Na drugiej zaś stronie wśród telegramów handlowych, odpowiedzi redakcyi i sprawozdań z giełdy, krótki wierszyk pod tytułem: Rozwiązanie zadania konikowego:

Narzekasz na twe cierpienia,

Przeklinasz losy człowieka,

Jak gdyby chwila ulżenia Tak była od nas daleka;

Dzień twego życia tak krótki I twoje słońce już nizko,

Na cóż więc żale i smutki,

Kiedy do kresu tak blizko !

14

Na kresach lasów.