scandjvutmp8501

908

Do grobu go zaprowadził, Piotrowina się położył:

Sam wrócił do klasztoru i do swojego dworu.

Król nie przestaje w uporze, szuka Go po Jego dworze I na zamku w kościele, gdzie było ludzi wiele.

Biskup się przed nim ukrywa i za miastem tam przebywa, Ażby złośó przeminęła, która śmierci pragnęła.

Król ci bierze wojska wiele, a znajduje Go w kościele.

Na Skałce, przy mszy świętej Stanisław Biskup ścięty.

Swą ręką Go ściął w kościele, chociaż ludzi było wiele, Nie bojąc się nikogo, ni Boga Wszechmocnego.

Kazał Go na pole wywlec i tam ciało Jego rozsiec:

Na siedemdziesiąt dwie sztuki ciało Jego rozsiekli.

Nie dał ci Go z placu zbierać, gdy ptaki chciały podziubać. Orły Go pilnowały i dzióbać Go nie dały.

Złożono razem to ciało, sztuki palca nie dostało,

W sadzawce utopiony i od ryby połkniony.

Światłość z nieba przystąpiła, rybę w wodzie oświeciła. Ażeby ją złapali i palca z niej dostali.

Niosą Go eksportacyą księża, ludzie, z procesyą,

I składają Go w grobie, aby tam spoczął sobie.

Dzieci w szkołach płaczą, krzyczą, iże Biskupa nie widzą,

00    ich dobrze nauczał, miłą mową przychęcał.

I po ulicach ubodzy narzekają bardzo srodzy,

Że im ręka upadła, co jałmużnę dawała.

1    wszyscy obywatele i tak bardzo ludzi wiele,

Żałośnie narzekają, że Biskupa nie mają.

Już się do nieba przenosi i za nami Boga prosi,

Byśmy mieli zbawienie, tu na ziemi i w niobie.

Już w niebie z Bogiem króluje, za nami tam oręduje, Byśmy zbawieni byli i z Bogiem królowali.

Do św. Stanisława Kostki.

Z3I.    Śpiew. X. Walczyńskiego.

r-) . 1 " I - ■ 1-----1 r ----r.
	» 9 j1 _ ____ - • 1
	zrz • i rS . - • I d _ _ . • 1
\ u Ei__._r_LA . - m i >5 —1
	i ^1 1 i f i r i A - nie - le ziem - ski ber, wi - ny, 0 - ido - bo na - szej kra - i - ny,
rrrr. * «	^ _____I__M -W IX ^9 2-
\VV %	5 # * 1 - 0- - r p » —
Wej	f f * r r i - rżyj z nie - bios dziś ta - ska - wie