scandjvutmp7b01

Gdzie upór, duma, nasienie niezgody,

Rzuciła między jednej matki dzieci,

I z bratem brata, z zagrodą zagrody Waśni i w sercach zemsty wojnę nieci,

Śpieszysz, Bobolo, do świętego boju,

Z wiarą, miłością i słowem pokoju.

I kędy stawasz, jak ta błoga tęcza, Zaklinasz burzę, co się w sercach sroży, Wiara i miłość i pokój uwieńcza Każde Twe słowo, Apostole Boży,

Tłumnie do dawnej prawdy lud się garnie, W jedną prawego Pasterza owczarnię.

Do iw. Jana Kantege.

1-sza melodya). mf	14. _._L		_ X. Dąbrowski. ^:ST~ T 1 I
r~v~ !7 %- -1 :1		ir »	J 1 J__ J_J
~j LTa /y J d				d €
i T\T~\J t / w ^9 2	1			Z i*
			^1 0 ~ f r	ryt_
^ f TT 0 - so - bli n i. l J i	r r r -wy 1 pra-v		r r i vdzi - wy, czy -	r ^1 r ty w Swym kan-
		i		i i i
r n i- —^ rrr		i	_1__L4	—. #
rrPi? a -• b w - J		__	__i__L	__« . ^9 -
5_ 1_X		w_ji_j__ _m_r
do - rze, wl	'' f f f f- e - czy - sty cn£t wzo - rze, Ja			-t r r - nie Kan-
u i ir k i- \ i —, i ^ n
/' ? 7 - f				1
				■
w ^Frr	i>_ . I 1 . J			1
^ r	^r r m r

ty,    H - nie Kan - ty.

IB.

(8-gm melodya).

-1

gBj=NH

l

*o - bil - wy

l pra - wdzi - wy