Akcent w języku norweskim pada zazwyczaj na pierwszą sylabę, również w niektórych wyrazach zapożyczonych. Akcentowana sylaba wymawiane jest niżej niż sylaby następujące po niej, melodia wyrazu rośnie więc tak, jak w pytaniach. Tylko w ostatnim wyrazie w zdaniu ton pozostaje na tę samej wysokości.
sitere (cytowaćj
Isere (uczyć)
Wymowa
['raeise]
[lae-re]
[si'te:re]
Zdanie
Han kommer ikke i dag
Wymowa
[han'komer' ike i'da:g]
W przeciwieństwie do języka polskiego akcent wyrazowy w języku norweskim jest tonalny (muzyczny). Wyróżnia się dwa typy akcentu tonal nego, czyli tak zwanego tonemu: tonem I (prosty) i tonem II (złożony) Każdemu wyrazowi norweskiemu przypisany jest tonem, jednakże za sady wyboru nie są, niestety, łatwe do określenia. Wszystkie wyrazy, oprócz składających się z dwóch lub trzech liter, mają jednakże pewną cechę wspólną: kończą się wysokim tonem.
wyrazy dwusylabowe i wielosylabowe tysk-lae-rer
Tonem II wyrazy dwusylabowe gj- 0- 0- 0- -re
wyrazy trzysylabowe i wielosylabowe vanskelig leiligheter
1. Powtórz wyrazy nagrane na płycie, zwracając uwagę na miejsce ak- < centu. ^-16
hete (nazywać się) snakke (mówić) kaffe (kawa) venner (przyjaciele) bród (chleb) syltetoy (dżem) ost (ser) krone (korona)
2. Przeczytaj zdania, zwracajęc uwagę na to, by melodia ostatniego
wyrazu w zdaniu pozostawała na tej samej wysokości. ^17
1. Han heter John, kommer fra England og snakker engelsk.
On ma na imię John, pochodzi z Anglii i mówi po angielsku.
2. Hun snakker ikke engelsk og er ikke fra England.
Ona nie mówi po angielsku i nie pochodzi z Anglii.
3. Han er fra Tyskland, men studerer i Norge.
On pochodzi z Niemiec, ale studiuje w Norwegii.
4. Hun kommer ikke fra Norge, men fra Tyskland.
Ona nie pochodzi z Norwegii, tylko z Niemiec.
18
3. Przeczytaj wyrazy i spróbuj zgadnąć, czy wymawiane są z tonemem I, czy II. Porównaj z nagraniem na płycie.
hete (nazywać się) gjerne (chętnie) kake (placek) blotkake (tort) frimerke (znaczek pocztowy) pakke (paczka) gammel (stary) senere (później)
4. W niektórych przypadkach te same wyrazy mogą być wymawiane z tonemem I lub II. Zmiana tonemu prowadzi do zmiany znaczenia. W innych przypadkach melodia wyrazu zmienia się, jeśli dany wyraz występuje w złożeniach. Przeczytaj wyrazy i porównaj z nagraniem.
tonem 1 |
Tonem II |
Mubben (klub) |
klubben (palka) |
lindet (łazienka) |
bade (kąpać się) |
Imiider (chłopi) |
bonner (modlitwy, fasolki) |
imiler (pod) |
undervise (wykładać) |
'.nomen (razem) |
sammenslutning (zjednoczenie) |
WYMOWA
13