PRZEBUDZONA ROSJA
Rewolucja powinna podziękować naszej literaturze, która przez cały ten czas wzywała do rewolucji.
Było to hasło nowej rosyjskiej literatury. Będzie ono rozbrzmiewać w Rosji przez następnych przeszło sto lat aż do gorbaczowowskiej pierie-strojki.
Czas wielkich reform Aleksandra przyniósł niebywały rozkwit literatury, który nigdy nie powtórzy się już w Rosji w takiej skali.
Tama mikołaj o wskich zakazów pękła. Społeczeństwo nie przywykłe do krytyki zalała fala literatury bezlitośnie demaskatorskiej.
Pisarzom dorównywali znaczeniem i poziomem znani publicyści. Wyjaśniali oni społeczeństwu, jak surowe wyroki zawierają napisane książki. Bohaterowie książek wkroczyli tą drogą w samo życie, stając się jego uczestnikami, jego typowymi postaciami. Stali się bardziej żywi niż ci, którzy żyli.
Niemłody już pisarz Iwan Gonczarow napisał powieść Obłomow.
Gonczarow był typowym rosyjskim ziemianinen. Tęgi, o wypielęgnowanej twarzy i leniwych ruchach, zawsze nieco senny, napisał swoiście autobiograficzną powieść, groteskę o sobie samym.
Oto temat powieści: ziemianin Obłomow jest samotnym kawalerem (podobnie jak autor) i spędza całe życie, leżąc na ulubionej kanapie. Na tej kanapie śpi, je, marzy... i na niej żyje. Szlachetny, subtelny, myślący Obłomow jest całkowicie niezdolny do działania. Całe jego życie to apatia, lęk przed działaniem, upodobanie w lenistwie. Jego majątek Obłomowka odpowiada charakterem swojemu właścicielowi. Głównym zajęciem, do którego od rana szykują się obłomowcy, jest poobiednia drzemka, główne wydarzenia to posiłki. Ciszę w Obłomowce mąci tylko stukot noży w kuchni. Jest to apoteoza i poezja lenistwa zżerającego talent, miłość i całe życie.
Gdy tylko powieść się ukazała, młody Nikołaj Dobrolubow opublikował artykuł Czym jest obłomowszczyzna. Powieść zdobyła rozgłos, a jej bohater stał się nieśmiertelną i symboliczną postacią. Krytyk pisał, że Obłomow i obłomowszczyzna to największe przekleństwo życia rosyjskiego.
177