183
§ 2. Pole i objętość
11) Rozpatrzymy teraz dwa walce kołowe, oba o promieniach r, których osie przecinają się pod kątem prostym. Obliczymy objętość bryły ograniczonej tymi walcami.
Bryla OABCD przedstawiona na rysunku 33 jest jedną ósmą interesującej nas bryły. Oś x poprowadzimy przez punkt O przecięcia się osi walców prostopadle do obu tych osi. Wtedy przekrój bryły OABCD płaszczyzną, poprowadzoną prostopadle do osi x w odległości x od punktu O, jest kwadratem KLMN, którego bok wynosi MN — j/r2—x2, a zatem pole \P (*)| = r2—x2. Ze wzoru (15) otrzymujemy więc
r
\V\ = 8 j(r2-x2)dx = ^r2 . o
12) Rozwiązać to samo zadanie przy założeniu, że promienie tych walców są różne: r i R>r.
Różnica w porównaniu z poprzednim zadaniem polega jedynie na tym, że odpowiedni przekrój nie jest teraz kwadratem, ale prostokątem o bokach \/r2—x2 iy,R2—x2. Zatem w tym przypadku objętość wyraża się całką eliptyczną
r _
\V\ = 8 J ]/(R2-x2)(r2-x2) dx.
0
Podstawiając w tej calce x — r sin <p i k — r/R, otrzymujemy
«/2 _
\V\ — 8Rr2 J cos2 }/l — k2 sin2 dtp — 8 l?r2*/.
o
Sprowadzimy teraz całkę / do całek eliptycznych zupełnych obu rodzajów. Przede wszystkim jest
K/2 7t/2
]/l—k2 sin2ę>
r |/l—fc2 sin2ę> r l/1 — k2 sin2®
Dalej
; }/l— k2 sin2y * ^ ]/l—*2sin2?> * ^
Z drugiej strony, całkując przez części, otrzymujemy
Wl
h — y j sin2<p d^l—k2 sin2ę> = ysinęi — k2 sin2y |*/2 — J cos 2<p- ^1— k2 sin2ę> d<p =
2 0 o
«/2 _
= J (1— 2cos2ę>)^l— A:2 sin2ę> d<p = E(k)—21.
Stąd wynika, że
W ten sposób otrzymujemy ostatecznie
W\ = | J«3[(l+*2) E (*)—(! -k2) K (*)].