0207

ROZDZIAŁ 8

Miłość

„Sztandar rosyjski nie dał się opuścić"

Rok 1867, następny po zamachu przy Ogrodzie Letnim, rozpoczął się od wydarzenia, którego cesarzowi Aleksandrowi II nie mogą w Rosji wybaczyć po dziś dzień.

Negocjacje w sprawie sprzedaży Alaski rozpoczęły się za czasów jego ojca i ciągnęły przez lat piętnaście. Rycerz monarchii, Mikołaj I, gotów był przeciwko królewskiej Anglii zawrzeć przyjaźń nawet z republikańskimi Stanami Zjednoczonymi.

Gości z Nowego Świata zawieziono do Peterhofu, gdzie na Wyspie Carycyńskiej rósł młody dąb. Obok umocowano tabliczkę z brązu z napisem: „Ten posadzony w ziemię żołądź zerwano z dębu ocieniającego mogiłę niezapomnianego Waszyngtona i ofiarowano na znak najgłębszego szacunku cesarzowi wszechrosyjskiemu".

Żołądź osobiście posadził Mikołaj I. Sprzedaż Alaski była kolejnym ukłonem w stronę młodego państwa. Wszelako w nieogarnionej Rosji, paradoksalnie, dawało o sobie znać wyostrzone poczucie „własnego terytorium". Nawet Mikołaj wolał, aby negocjacje odbywały się w najściślejszej tajemnicy i nigdy nie miały końca.

Za Aleksandra II utrzymywały się nadal ciepłe stosunki pomiędzy oboma krajami.

W dalszym ciągu trwały pertraktacje w sprawie sprzedaży Alaski. Jednakowoż teraz car czuł, że należy się śpieszyć. Rosyjskie posiadłości na Alasce mogły stać się kością niezgody między państwami.

Rosyjsko-Amerykańska Kompania Handlowa, w której posiadaniu znajdowała się Alaska „z prawem monopolu na korzystanie z wszystkich połowów i surowców", dawno już była deficytowa. Zatrudniała ona zaledwie kilkaset osób. Gdyby więc Amerykanie postanowili zawładnąć

213