0333

Wkrótce nadszedł też do Cuxhaven „Kraków” z kapitanem Niewiarowiczem, a także jeszcze inne statki, tak samo jak my nie mogące przejść do Bałtyku. Z dzienników wiedzieliśmy, że dużo statków na Bałtyku zostało zatrzymanych pośród morza otwartego i że jedynym sposobem dostarczenia załogom węgla i pożywienia było przysyłanie tych artykułów na samolotach, z których worki z pocztą i prowiantem zrzucano w pobliżu statków na lód. W przykrym bardzo położeniu znalazł się statek „Żeglugi” — „Tczew”, którym dowodził kapitan Ryncki i który ugrzązł w lodach w miejscu niebezpiecznym. Jednakowoż rząd niemiecki rozpoczął przed ruszeniem lodów akcję bardzo energiczną, wysyłając na morze łamacza lodu oraz ciężkie okręty wojenne, które stopniowo uwalniały zatrzymane statki. W ten też sposób został uratowany „Tczew”, który jednak doznał wielu znacznych uszkodzeń.

W Cuxhaven pozostałem do końca, gdyż otrzymałem polecenie zdać „Niemen” kapitanowi Turzańskiemu, a sam musiałem się udać do Gdyni.