0466

POSŁOWIE

W 1905 roku Iwan Kalajew zabije jednego z synów Aleksandra II - wielkiego księcia Sergiusza Aleksandrowicza. Najmądrzejsza w rodzinie Romanowów, siostra ostatniej rosyjskiej carowej, żona zabitego, wielka księżna Elżbieta Fiodorowna, przyjdzie do Mikołaja II i będzie go błagać o ułaskawienie Kalajewa.

Stracili.

To „prawo krwi" w Rosji podobne było do biesowskiego zaczarowanego koła. Nie było jednak nikogo, kto by chciał to koło rozerwać. Zalane krwią uśmiercanych krwawe koło rosyjskiej historii toczyło się wartko ku rewolucji, ku 1917 rokowi.

Często myślę sobie: „gdyby"... Gdyby (dla którego nie ma miejsca w historii, ale jest miejsce w sercu człowieka), gdyby choć raz wybaczono skruszonemu zabójcy. Gdyby choć raz posłuchano ewangelicznej przypowieści o wybaczeniu synowi marnotrawnemu, o której Dostojewski nakazywał w testamencie pamiętać swoim dzieciom...

Kto wie, być może smutna historia Rosji potoczyłaby się inaczej.