643
§ 4. Uzupełnienia
W zupełnie podobny sposób można udowodnić istnienie całki J K (x) clx, tj. całkowalność funkcji granicz-
a
nej dla f* (x) [por. (6)]. Wówczas, stosując do f* (*) twierdzenie 1 otrzymamy ostatecznie
f I (y) dy = lim j f*(x) dx = j K (x) dx ,
c ■-*« a
czyli
fdyf /(*, y)dx = f dxff(x, y) dy .
Rozważaliśmy tutaj jedynie całki właściwe. Przyjmując za podstawę udowodnione dla nich twierdzenia, można by odpowiednio uogólnić wyniki dotyczące całek niewłaściwych, nie będziemy się jednak tym zajmowali.
529. Całka Eulera pierwszego rodzaju. Tak nazywamy (za Legendre’em) całkę postaci
i
(1) B{a, fc) = J x‘,-,(l-x)b- ‘dx,
o
gdzie a, b > 0. Przedstawia ona funkcję dwóch parametrów a i b — tak zwań % funkcję B („beta”).
Wiemy [483, 3) (a)], że całka ta jest zbieżna (') dla dodatnich wartości a i b (nawet mniejszych od jedności), a zatem może być przyjęta za definicję funkcji B. Zbadamy niektóre jej własności.
1° Przede wszystkim podstawiając x = 1 — t otrzymujemy od razu
B (a, b) = B (b, a);
a więc funkcja B jest symetryczna względem a i b.
2° Całkując przez części otrzymujemy z (1) dla b > 1 (2)
BI
r
1 (a, b) = j (l-x)‘-1d~ = o
xa(l — x)t-1 u b — 1 r ,
= —^--— +- xa(l-x)b~2dx =
a |0 a J
b-1
= J xa-1(l-x)b~2 dx- j xa~\\-x)b~idx =
b-1
B{a,b-1)-
-2dx b-1
B(a,b).
(') Jeśli wartość choćby jednego z parametrów a, b jest ujemna lub zero, to całka jest rozbieżna. (2) Opieramy się tutaj na tożsamości
x^ = x‘~,-x'-l(l-x).