Twórcy geometrii wykreślnej, tworząc jej zasady, starali się spełnić następujące postulaty:
• prostota i dokładność - a więc taki sposób rysowania, który powinien charakteryzować każdą inżynierską pracę projektową,
• odwracalność - możliwość „zbudowania” przestrzennego obiektu na podstawie płaskiego rysunku i przeciwnie - ujęcie przestrzennego obiektu za pomocą rysunku dwuwymiarowego,
• sugestywność - przez takie narysowanie obiektu, aby w wyobraźni obserwatora czytającego rysunek, przy założeniu pewnej wprawy, wywołać skojarzenia mówiące o jego budowie przestrzennej.
Rysunek techniczny - inżynierski oparty jest na zasadach geometrii wykreślnej i dlatego studenci, kandydaci na inżynierów, powinni się z nią zapoznać.
Rys. I. Sfinks oraz piramidy egipskie Chefrena i Mykerinosa wybudowane w latach od 2895 do 2540 p.n.e.
Rys. II. Kolumnada w wielkiej sali hypostylowej o pow. 5000 m2 egipskiej świątyni Arnona w Kamaku (kolumny wysokie na 21 mi średnicy 3,5 m) budowana przez kilkaset lat w drugim tysiącleciu p.n.e.
Rys. III. Megalityczne kamienne kręgi o łącznej średnicy około 115 m tzw. kromlcchy z południowej Anglii z miejscowości Stonehenge, związane z kultem zmarłych i Słońca, pochodzące z neolitu (w Europie datowane na 3500 do 1700 lat p.n.e.)
Na wstępie do nauki geometrii wykreślnej należy zapoznać się z syntetyczną historią tej dyscypliny. Rozpoczyna się ona przeszło cztery tysiące lat temu. Nie były znane i używane wówczas jeszcze żadne z pojęć, które dziś nazywamy ge-
9