0064

bardzo dla nas opryskliwy. Trzeci doktor to wstrętny typ, dandys na bolszewickim sosie, królewsko obojętny cham z nieodłącznym papierosem przetaczanym z jednego kąta ust w drugi. Widziałam, jak nie wypuszczając go z ust, mrużąc oko, bo mu dym podmiatał twarz, badał i osłu-chiwał chorą. Do najstarszych kobiet przemawia drwiąco per „krasawico”, a z młodszymi pozwala sobie na dowcipy takie, na jakie tylko takiego typka stać.

Lekarek jest kilka. Jedna Żydówka ze Lwowa. Wszystkie pełnią swoje obowiązki z bezosobową obojętnością, żona naczelnika zwłaszcza. Ma się wrażenie, że nie słyszy niczego, co się do niej mówi czy o co się ją prosi. Jest duża, ciężka, ciemna. Grubych kostek sięgająca spódnica wyziera spod białego fartucha. Głowę okręca lśniącymi jak smoła warkoczami. Twarz ma świeżą, ładną, pełną wyniosłej, dalekiej obojętności. Do chorych się prawie nie odzywa.

Sprzątać i zmywać podłogę musimy tu co dzień same. Robią to te, które są zdrowsze. Parasze - wynosimy też. Prócz grypy mam jeszcze coś z gruczołem tarczycowym i okropnie mnie teraz przy dźwiganiu boli szyja. Ponieważ jednak należę do zdrowszych - nie ma rady. Baseny chorym podkładamy także my, bo siostra zjawia się rzadko.

Wikt lepszy trochę niż na celi. Dają pszenny grysik, więcej cukru, trochę mleka, grudkę masła i - co ze wszystkiego najważniejsze - surowe jarzyny! Jeden cudowny, błyszczący pomidor udało mi się przemycić na celę, dla tamtych.

O sposobach leczenia trudno mi cokolwiek powiedzieć. Sama, na ten mój gruczoł i bicie serca, dostałam tylko brom. Co brały inne, nie wiem. To tylko pamiętam, że przed zapisaniem lekarstwa wracz pytał zawsze, jaki kto ma paragraf. Obawiam się, że nie bez szkodliwych dla siebie następstw podawał człowiek uczciwie swój. „Wrah naroda”, czyli paragraf 54/XIII, nie ma przecie prawa do należytego leczenia. Lepiej być u nich złodziejem!

Na bolnicy byłam wtedy tylko tydzień.

W 21 duże zmiany. Przybyły dwa transporty i taki jest ścisk, i taki wrzask na celi, że na płacz się zbiera. Zamiast Cesi starostą jest Malwi-na, ta żona kasiarza. Nie ma już prawie przejść między łóżkami. Wszystko zaległa warstwa ciał.

Dozia na bolnicy. Minęłyśmy się. Wzięli ją ciężko chorą na czerwonkę. Na jej miejsce dostaję do łóżka zawszoną Żydóweczkę z Rawy Rus-

68