118

dziecko na pierwszym z brzegu. Jest jednak parę istotnych zasad, których warto w tej materii przestrzegać.

Po pierwsze, wózek powinien być bezpieczny i zaopatrzony w pasy stabilizacyjne. Winien zapewniać sw^robodę ruchów i manipulacji, a także symetrię ciała. Jeżeli dziecko jej nie ma i przechyla się ciągle w jedną stronę, to należy włożyć pod jeden bark dziecka worek z piaskiem lub zrolowany ręcznik (rys. 23.). Po drugie, oparcie powinno sięgać do wysokości łopatek (dzieci z dobrą stabilizacją głowy) lub karku. Wyżej sięgąją-ce oparcie powoduje stymulację potylicy, co powoduje nasilenie się odruchu wyprostnego. Kąt nachylenia oparcia musi być indywidualnie dobrany do dziecka. Gdy nie ma ono dobrej stabilizacji tułowia, to oparcie powinno być ustawione pod większym kątem. Po trzecie, głębokość oparcia powinna zapewnić poprawny siad na guzach kulszowych, poprawne ustawienie miednicy i zgięcie bioder. Jeżeli jest ona za duża, dziecko, aby się oprzeć, musi przechylić się do tyłu do pozycji półsiadu, zmieniając tym samym poprawne ustawienie wyżej wymienionych części ciała. Po czwarte, wysokość blatu, jeżeli takowy jest, powinna umożliwić podpór na łokciach i swobodną pracę rąk. Po piąte, aby zabezpieczyć nogi przed przywiedzeniem i uniknąć zsuwania się dziecka do przodu, między nogami dziecka powinna być umieszczona rozporka. Po szóste, siedzisko