126

potrzebę fizjologiczną, to winniśmy wprowadzić system częstego regularnego wysadzania dziecka. Wydaje mi się, że jest możliwe takie zorganizowanie pobytu dziecka w placówce, aby było regularnie wysadzane, na przykład co dwie godziny na 10 minut. Niezwykle ważne jest to, żeby nagradzać dziecko natychmiast po wypróżnieniu. Nauczyciel powinien więc być przy dziecku, kiedy siedzi ono na sedesie. Błędem jest nagradzanie dziecka dopiero po pięciu minutach.Często bywa tak, że zostawia się dziecko samo w ubikacji i dopiero po pewnym czasie sprawdza się, czy coś zrobiło. Odroczenie w czasie wręczenia nagród utrudnia dziecku skojarzenie faktu jej otrzymania z faktem wypróżnienia. Aby ułatwić sobie zadanie, możemy do wnętrza muszli klozetowej wstawać małą plastykową miskę. Będziemy wówczas wyraźnie słyszeć moment, w którym dziecko oddaje mocz lub stolec. Inną pomocą może być specjalny nocnik lub wkładka, które dzwonią w momencie oddania przez dziecko moczu.

Jeżeli warunki pozwalają nam na to i mamy ochotę, to możemy wysadzać dziecko nawet co pół godziny i trzymać je na nocniku lub sedesie przez około trzy minuty. Ważne jest to, aby notować sobie, czy dziecko miało mokrą pieluchę przed wysadzeniem oraz czy wypróżniło się do sedesu, czy też nie. W miarę tego, jak uczeń będzie coraz lepiej kojarzył związek między załatwianiem swoich potrzeb do sedesu a nagrodą, możemy odstępy między „posiedzeniami” stopniowo wydłużać.

Może się też tak zdarzyć, że nasz uczeń nigdy nie będzie się wypróżniał w ubikacji. Wysadzanie go w ogóle nie będzie mu się kojarzyło z wypróżnianiem. Nawet po bardzo długim siedzeniu w ubikacji odda mocz zaraz po wyjściu z niej. Jest to sytuacja bardzo trudna. Zaproponuję tutaj metodę, która może budzić kontrowersje, może być jednak skuteczna. Jak zwykle w wypadku metod, w których odbieramy uczniowi jego podmiotowość, wzrasta nasza odpowiedzialność za dziecko. Pierwszą ważną rzeczą w takiej sytuacji powinno być zagwarantowanie dziecku pewnej wygody i komfortu w czasie siedzenia na muszli klozetowej. Przy-czyną jego zablokowania może bowiem być stres wywołany nietypową dla niego sytuacją - niewygodnym siedzeniem na desce klozetowej. Zadbajmy więc tak o wygodę i bezpieczeństwo fizyczne dziecka, o czym piszę poniżej, jak i o miłą atmosferę wysadzania. Możemy dziecku dać do zabawy jego ulubione zabawki lub włączyć muzykę. Dobrze jest dać dziecku przed tego typu zajęciami dodatkową porcję płynów. Nie należy się zniechęcać, jeżeli dziecko siusiające zwykle w pieluchy, będzie w stanie siedzieć przez dwie godziny na sedesie i wstrzymywać oddawanie moczu. W sumie dobrze to świadczy o jego umiejętności kontrolowania zwieraczy. Ważne jest to, aby dziecko nie nudziło się w tym czasie, możemy więc przeprowadzać z nim inne zajęcia. Ważne jest też to, żeby zaraz po tym, jak odda mocz, było wyjątkowo serdecznie i obficie nagrodzone.