131 bmp

146 i odrzucanie. Bajka właśnie to ukazuje. Nie można się poddawać, trzeba umieć wykorzystać własne różnice, zacisnąć zęby i stanąć w szranki z życiem. Można dać dowody odwagi i inicjatywy. Można wypracować sobie uznanie przez innych własnej, słusznej wartości. Nawet jeżeli jest się za wysokim, albo za grubym czy też za małym, można stać się bohaterem.

Dla ułatwienia dialogu

Być może w klasie czy grupie występuje sytuacja podobna do przedstawionej w bajce. Katecheta musi pozwolić dzieciom wypowiedzieć się o tym, jeżeli mają ochotę. Lepiej jednak byłoby porozmawiać na temat opowiadania w sposób bezosobowy, aby umożliwić swobodne utożsamianie się. Można ułatwić dialog kilkoma pytaniami:

•    Dlaczego wyśmiewano się z trzech przyjaciół?

•    Czy w waszym środowisku też zdarzają się drwiny z powodu czyjejś inności?

•    Czy należy bardzo zwracać uwagę na wygląd zewnętrzny?

•    Kto ustala, jaki powinien być idealny wygląd?

•    Czy nie sądzicie, że „rasizm” polega właśnie na pogardzie inności?

•    Historia potwierdza, że jeżeli ktoś nie przejmuje się zbytnio własną innością - zwycięża a nawet staje się bohaterem. Czy sądzicie, że jest to możliwe?

•    Jak ma zareagować ktoś, kto jest wyśmiewany z powodu jakiejś szczególnej cechy przez swych kolegów?

Dla pobudzenia aktywności

□    Można pomówić o „brakach” wielkich ludzi (np. Beethowen był głuchy, św. Ignacy Loyola kulawy, św. Alfons pisał swe dzieła jedynie wówczas, gdy miał przy sobie swego kota itd.).

□    Każde dziecko niech podzieli kartkę papieru na 3 części. Pierwszą część należy zatytułować: „Jak widzą mnie inni?” Drugą: „Jakim jestem?” Trzecią: „Jakim chciałbym być?” Jeżeli klimat w grupie na to pozwala, można wspólnie omówić zapiski dzieci.

□    Spróbujmy na dużym kartonie wypisać wszystkie „zalecenia” (podawane np. przez środki masowego przekazu) na temat: „Jaki