□ Pierwsze opowiadanie nie ma zakończenia. Dzieci muszą obmyśleć je albo wybrać jedno z zaproponowanych. Katecheta może zebrać różne propozycje zakończenia i potem je omówić.
□ Gdy dzieci poznają drugie opowiadanie należy nakłonić je, by wyraziły uczucia, jakie zrodziła historia dwóch kamyków.
Nie jest konieczne wynalezienie za wszelką cenę „morału”. Trzeba natomiast spróbować przenieść doświadczenia wypływające z tego opowiadania na świat ludzi.
□ Drugie opowiadanie można łatwo przedstawić plastycznie przy pomocy papieru, nożyczek i kleju. Dwa kwadraciki niebieskiego papieru wyobrażające dwa kamyki niech zostaną wstawione ostatnie - jako źrenice Jezusowego oblicza, oddanego techniką mozaiki. Mozaika może być bardzo duża. Dzieci na kwadracikach piszą swoje nazwiska. Na koniec obmyślają jakieś zdanie, które należy umieścić pod mozaiką. Np.: „Jeżeli ciebie zabraknie, oblicze Jezusa będzie niedokończone”. Albo: „Jesteś ważny, pamiętaj o tym!” Lub: „Jesteś i ty potrzebny!”
W Ewangelii św. Łukasza przytoczone są słowa Jezusa o garści soli, która nagle straciła swój smak. Może chciała zostać cukrem, bo znudziła ją dawna postać.
* * *
„Mają usta i nie mówią”. Tak psalmista szydzi z idoli pogańskich. Przeciwstawia im Boga żywego, który skierowuje do ludu swe słowo, przynoszące życie. Na podstawie Pisma świętego, gdy mówi się o Słowie Bożym, zawsze mówi się, że Bóg się objawia. Możemy stwierdzić, że Bóg pierwszy woła, wzywa człowieka (Abrahama, Mojżesza, lud Izraela), Pan Bóg dal nam reguły życia, to jest 10 przy-