148

- iLiorary Keaaer

Limit wydruku: 0

Strona 148/228

£1 © © © &

Rozdział 8

Losy polskich policjantów po 1 września 1939 roku

8.1. Przygotowania i udział Policji Państwowej i Policji Województwa śląskiego w kampanii wrześniowej 1939 roku

Wielokrotnie w literaturze przedmiotu, przede wszystkim w polskiej literaturze, spotyka się pogląd, iż władze administracyjne i policyjne nie były przygotowane do działania w warunkach wojennych. W tym stwierdzeniu jest dużo przesady, ponieważ dużo wcześniej był przygotowywany cały pakiet aktów prawnych normujących zachowanie służb policyjnych w czasie wojny. Na mocy projektu rozporządzenia prezydenta RP zamierzano wcielić Policję Państwową do sił zbrojnych jako wojskowy korpus bezpieczeństwa, co nic oznaczało, jak uważa widu autorów, użycia jej do działań na linii frontu. Uważano, zgodnie z doświadczeniami wojny polsko-sowieckiej lat 1919-1920, iż policja powinna być przeznaczona do wykonywania zadań związanych z mobilizacją, obroną cywilną, walką z dywersją i działalnością antypaństwową. W ograniczonym zakresie planowano jedynie wykorzystanie do działań wojskowych oddziałów rezerwy policyjnej i szwadronów policji konnej. W czasie wojny Policja Państwowa miała podlegać komendantowi głównemu PP na obszarze nieobjętym stanem wojennym, a jednocześnie miała być do dyspozycji ministra spraw wojskowych i ministra spraw wewnętrznych, natomiast na terenie objętymi stanem wojennym - Naczelnemu Wodzowi, gdzie działaniami Policji kierowa! szef żandarmerii Naczelnego Wodza.

2 jednej strony wybuch wojny oraz błyskawiczne tempo ofensywy wojsk niemieckich spowodowały fiasko przygotowanych planów. Z drugiej strony, zamęt wśród władz administracji powiatowej i wojewódzkiej w^r zachodnich regionach kraju przyczyniał się

^13:16