148

ROZDZIAŁ 3

Zajęcia

muzyczno-rytmiczne

Grzegorz Rączka

Muzyka towarzyszy człowiekowi od tysięcy lat i zawsze zajmowała w jego życiu miejsce szczególne. Muzyka ma wyjątkową zdolność wzbudzania emocji, zaspokaja potrzebę ekspresji emocji i zabawy, pobudza potrzeby estetyczne i poznawcze. Dociera do głębi naszej duszy, do podświadomości, działa na procesy fizjologiczne - na funkcje wegetatywne i motorycz-ne. Od dawna doceniano właściwości terapeutyczne muzyki. Już pitago-rejczycy twierdzili, że muzyka leczy duszę i namiętności, prowadzi do przybrania wobec życia postawy pełnej umiaru i harmonii.

W pracy z uczniami z głębokim upośledzeniem umysłowym rzadko wykorzystuje się muzykę jako samodzielny element terapii. Najczęściej używamy muzyki do uspokojenia dziecka, gdy doszło do wybuchu gwałtownych emocji, kiedy dziecko jest agresywne. Jednak na ogół łączymy elementy muzyki ze śpiewem, tańcem, słowem, kolorem itp.

Muzyka w sposób dynamiczny zmienia słuchacza, przekazuje napięcia, pobudza do działania, do skupienia uwagi, skłania do wzruszeń. Muzyka - w odróżnieniu od innych rodzajów sztuki - trafia do człowieka bez konieczności przeprowadzania analizy intelektualnej jej treści. Potwierdza to obserwacja dzieci z głębokim upośledzeniem, które w sposób wyraźny, często bardzo żywo reagują na muzykę, bardzo chętnie uczestniczą w ząjęciach muzyczno-rytmicznych.

166