29

6o Akt trzeci

gotlieb. Rządzenie, Hincu, jest sprawą osobliwą. król. Proszę przyjąć teraz rękę mojej córki. księżniczka. Jaka jestem szczęśliwa!

gotlieb. Ja również. Ale mój królu, życzyłbym sobie, by wynagrodzono mojego sługę,

król. W rzeczy samej - tu oto podnoszę cię do stanu szlacheckiego. Zawiesza kocurowi na szyi order. Jak się on właściwie nazywa?

gotlieb, Hince. Urodzenia nie jest wysokiego, ale wynoszą go jego zasługi.

leander wpada na scenę

Na koniu za królem jechałem I chcę prosić o łaskawe zezwolenie Że wystąpię z poetyckiem pieniem I takie będzie sztuki-cudo zakończenie.

Na najwyższą pochwałę kot tu zasługuje Najszlachetniejsze ze zwierząt, co nas otaczają,

Myślę tu o czworonogach.

Koty bogami były już Egipcjan,

I kot był kuzynem boskiej Izydy.

A teraz jeszcze pilnują naszej kuchni i piwnic i strychu I bardziej są w domach przydatne Niż dawne nasze fałszywe bożki,

Dlatego niech będą zawsze z nami te opiekuńcze duchy.

Werble. Kurtyna opada

Epilog

król wychodzi przed kurtynę. Jutro będziemy mieli zaszczyt powtórzenia dzisiejszej sztuki. fischer. Co za bezczelność! Wszyscy tupię król speszony, znika za kurtynę, wraca po chwili. Jutro - co za dużo to niezdrowo⁴³,

wszyscy. Tak jest, tak jest! Aplauz, Król wychodzi Wołania. Ostatnia dekoracja! Ostatnia dekoracja! głosy za kurtyną. Naprawdę, chcą widzieć dekorację! Kurtyna podnosi się i widać tylko dekorację Hanswurts wychodzi przed widownię hanswurst. Przepraszam, że ośmielam się dziękować w imieniu dekoracji. To tylko mój obowiązek, skoro dekoracja mało jest uprzejma. Ale dołoży wszelkich starań, by zasłużyć sobie także ' w przyszłości na oklaski znakomitej publiczności. Postara się z całą pewnością, by nigdy nie zabrakło świateł i koniecznych ozdób, poklask tak świetnego zgromadzenia doda jej sił, jak państwo widzicie, tak jest wzruszona do łez, że nie może mówić. Szybko wychodzi i wyciera oczy mokre od łez; co niektórzy widzowie płaczę na parterze, dekoracja zostaje wyniesiona, widać teraz tylko gołe ściany teatru, widzowie zaczynają wychodzić, sufler wydostaje się ze swojej budki, Poeta ukazuje się skruszony na scenie poeta. Pozwalam sobie jeszcze raz... fischer. To pan jeszcze tu jest? muller. Mówili, że poszedł pan już do domu. poeta. Tylko kilka słów, za pozwoleniem, moja sztuka przepadła⁴⁴.

⁴¹ Co za dużo to niezdrowo... Słowa Króła - w oryginale „Allzu scharf macht schartig” - są aluzją do sztuki teatralnej Ifflanda o takim tytule, granej z dużym powodzeniem w Berlinie (prapremiera w Berlinie w roku 1793). To tłumaczy nagłą zmianę nastroju publiczności,

⁴⁴ ...moja sztuka przepadła... Słowa Poety właściwie się sprawdziły. Prapremiera Kota w butach miała miejsce dopiero w roku 1844 (Berlin, 20 kwietnia) i sztuka po trzech wieczorach upadła. Publiczność utożsamiała się z wyszydzoną publicznością w dramacie - i opuszczała demonstracyjnie teatr przed zakończeniem sztuki (nie czekając na Epilog).