2

PRZEGLĄD ŹRÓDEŁ O TWÓRCZOŚCI PEDAGOGICZNEJ

NA PODST. KATEGORYZACJI ŹRÓDEŁ DOKONANEJ PRZEZ R.SCHULZA

(kodowanie wiedzy o twórczości; która przejawia się w pewnych zjawiskach które w pewien

sposób są kodowane)

A. MATERIAŁY, PUBLICYSTYKA, TEKSTY POZIOMU PRZEDTEORETYCZNEGO.

1.    Przysłowia i maksymy jako źródło uogólnionej wiedzy i mądrości na temat czynu, aktywności i twórczości człowieka, np. „kto stoi ten się cofa”; „Sukces to się równa 10% talentu, 90% pracy ” R, Schulz; ,, wszystko jest trudne zanim stanie się proste ”, ”kto chce co umieć musi cierpieć”.

2.    Media komunikacji publicznej tzw. massmedia jako nośniki informacji i źródło wiedzy o poczynaniach twórców, o twórczości, RTV, prasa.

3.    Media artystyczne — wiedza o twórczości zawarta w biografiach artystycznych, filmy, seriale telewizyjne dotyczące życia i dzieła ludzi wybitnych, także wybitnych nauczycieli ludzkości i pedagogów (np. książki o JP II, Korczak, Bethowen itd.), tzw. żywoty ludzi twórczych.

4.    Media komunikacji profesjonalnej różnych grup społecznych czyli dokumentowanie dorobku twórczego. W przypadku dziedziny edukacji chodzi o takie media jak:

—    demonstracje wzorów twórczego działania np. B. Sliwerski, R. Łukaszewicz

—    opisy pojedynczych doświadczeń twórczych poszczególnych pedagogów przez nich samych (opis, demonstracja doświadczeń) np. odczyty pedagogiczne, wideokonferencje artykuły w czasopismach.

—    opisy pojedynczych doświadczeń twórczych poszczególnych pedagogów przez nich samych dokonanych (założenia, program wdrożenia, ocena, opis)

—    opisy doświadczeń twórczych jednostkowych placówek edukacyjnych przez ich twórców, dyrektorów, właścicieli (np. książka pi. „ Szkoły autorskie w Polsce ”, „szkoły autorskie w Polsce ”, np. przedszkole Wajdy)

—    opisy makro przedsięwzięć na szerszą skalę dot. Nie tylko jednej placówki np. reforma edukacyjna 1989r.

—    zewnętrzne opisy doświadczeń twórczych różnych podmiotów> działania (dokumentacja) pojedynczych czy kompleksowych doświadczeń twórczych

—    materiały wojewódzkich ośrodków metodycznych (np. teczki innowacji pedagogicznych), materiały encyklopedyczne i Internet.

5.    Poradniki i podręczniki sztuki twórczej.

2