g1 bmp

Materiały do ćwiczeń z parazytologii

Materiały do ćwiczeń z parazytologii

ili'

Ryc. 44. Rozwój bruzdoglowca szerokiego:

1,2- jaja, 3 - koracydium, 4 - onkosfera, 5 - procerkoid, 6 - plerocerkoid, 7 - dorosły tasiemiec (wg 27).

tońcularwy powstaje laążkowaty przydatek ogonowy, zwany cerkomerem. Takjzbudowana larwa nosi nazwę procerkoidu (ryc. 41, A). Po połknięciu zarażonego oczlika przez drugiego żywidęla_4)ośredniegQ_r._iyhę słodkowodną (szczupak, okoń, ło.soś_r-węgorz).,JUiyaInia się w jej żołądku procerkoid, który traci cerkomer, a następnie drążąc ścianę żołądka , przedostaje się do różnych narządów (mięśnie, wątrobą,Jlęd.ziQną) gdzie przekształca się i przybiera, w końcu postać płerocęr-kpidu (ryc. 41, B) jest to trzecie stadium larwalne kształtu robakowego o długości ok. 3 cm ze skoleksem . w przedniej części ciała...- stadium inwazyj ne bruzdo-głowca, Ludzie i ssaki mięsożerne zarażają się jedząc niedogotówane i niedowedzone mięso rvbv zawieraia-ce plerocerkoidy. Te, po uwolnieniu się z tkapekjyby w przewodzie pokarmowym żywiciela,ostatecznego, ‘ przekształcają się w postacLdorosła..jasiemca, która osiąga dojrzałość płciową po kilku tygodniach. Dorosły tasiemiec może żyć do 20 lat.

jasozyta

ZWM

tórymi są

Dużą rolę w rozprzestrzemaniu.sic ter

, ........... . . • . . .

odgrywają tzw. żywiciele pomocnicz³

ryby drapieżne (szczupaki). Pożerają one zarażone plerocerkoidami ryby, same się zarażają i gromadzą larwy w dużych ilościach^Pxz3LSPOŻyciu. takiego szczupaka w stanie półsurowym, organizm (np. człowiek) od razu zaraża się dużą liczbą.lam bruzdo-głowca, co ułatwia jego inwazję. W jelicie człowieka osiedla się jednak tylko jeden osobnik pasożyta, reszta ginie.

Chorobotwórczość. D. latum wywołuje chorobę difylobotriozę (diphyllobothriósis), której objawy są podobne do innych tasiemczyc (cestodosis) - tak nazywa się ogólnie choroby_wywołańe przez dorosłe tasiemce. Są to głównie dolegliwości ze strony układu pokarmowego, jak bóle .brzucha, nudności. Dodatkowym objawem difylobotriozy jest u części chorych anemia typu złośliwego, wywołana prawdopodobnie dużym zapotrzebowaniem pasożyta na witaminę B 12 ,

Wykrywanie difylobotriozy nie jest trudne, polega na badaniu kału na obecność charakterystycznych jaj (ryc. 39, patrz też opis preparatu).

Zapobieganie. Zachorowaniom na difylobotriozę zapobiega unikanie spożywania mięsa ryb wstanie surowym i półsurowym. Wędzenie ryb nie zabija,,pjerpcęrkpidów. Najsk^eczniejszym sposobem niszczenia larw pasożyta jest gotowanie ryb-,;;.iMOŻęni€ifch- i-solei^e ąTakże Marynowanie;;

***

Preparat: 1. skoleks; preparat trwały; 2. jaja z rozmazu kału, preparat trwały.

Obserwacja. Pow. 600x.

Ad 1. Skoleks na końcu jest zaokrąglony, zaopatrzony w dwie bruzdy czepne, jego długość wy-nosi"2-3 mm, szerokość - ok. 1 mm.

Ad 2. Jaja są barwy żółtawej, kształtem podobne do jaj motylicy wątrobowej, ale mniejsze, o wymiarach    Na jednym biegunie znajduje się wieczko, które w pre

paracie jest trudno zauważalne; rozpoznajemy je po dwóch delikatnych rysach w skorupce jaja, zlokalizowanych symetrycznie względem bieguna i widocznych po obu stronach w jego pobliżu. Na drugim biegunie znajduje się mały guzek.

Rysunek: skoleks i jaja, z zaznaczeniem cech zewnętrznych skorupki jaja.

52