ROZDZIAŁ 2. ŁOWIECTWC
prostokąta) wycina się wzdłuż środka nawskroś długą szparę. Tę szparę nakrywają dwuskrzydłowe, odpowiednio wąskie a długie drzwiczki; każde ich skrzydło naciska leżący na niem wpodłuż tęgi pręt. Przy strożeniu stępicy otwierało się przemocą drzwiczki i zastawiało między nie klinek z długim języczkiem (fig. 42 c). Noga zwierzęcia (zająca, lisa, wilka, niedźwiedzia, . sarny i t. p.), trafiając w szparę, naciska języczek, zrusza klin, i drzwiczki pod parciem obu drewnianych prętów błyskawicznie zatrzaskują się na niej.
Przygodnemu korespondentowi lwowskiego „Łowca" z r.
1884 zawdzięczamy dokładne 41- Klepicc żelazny (żelazka) na łasice i t. p.
, . . Tomaszów mazowiecki. Mazowsze. Rys. T.
objaśnienie sposobu zastawia- Seweryn
nia stępicy: „trudno opisać tę
prymitywną, ale straszną samołówkę. Stokroć ona groźniejsza jak wszelkie żelazne samołówki, nastawiane na powierzchni ziemi. Do nastawiania stempicy potrzeba dwóch ludzi, bo ono jest trudne i mozolne, zwłaszcza gdy się nastawia sztuk kilkanaście. Jeden i to silny czło-
42. Stępica drzwiezkowa. Chlebiotki, pow. Łomża, Mazowsze. Z oryg. rysunku Z. Glogera. Na rysunku pokazano spód stępicy z otwartemi drzwiczkami (g—h)\ w szparze A—B powinien być umieszczony stróżyk z języczkiem, rozpierający drzwiczki; opuszczono go jednak, ponieważ nie został odnaleziony w rupieciach, między któremi znalazł sie odrysowany tu okaz samołówki. — Fig 42 c. Stróżyk z języczkiem, należący do jednodrzwiczkowej stępicy ze wsi Sporów, pow. Kosów poleski, Polesie (Polska). Rys. autor.
wiek rozwodzi spruży (korespondencja pochodzi z Teleśnicy pod Ustrzykami w ruskich Karpatach) rodzaj sprężyn z dwóch laskowych drączków, trzy lub więcej stóp długich, dwa cale grubych w miarę długości stempicy; drugi stawia między dverci, rodzaju drzwiczek,