ile raczej do przenoszenia, czy przewożenia, zżętych kłosów; wiemy bowiem, że pierwotnym sposobem żniw było ścinanie samych tylko kłosów, czy górnych części źdźbeł (ob. § 199).
Kształt rezgiń białoruskich nie różni się wzasadzie od wyobrażonego na fig. 508, 5; wysmukłe, jak na fig. 508, o, należą do rzadkich wyjątków; siatkę przeplatają pospolicie Biało- i Małorusini pod kątem prostym.
Do noszenia lub raczej wożenia zapasów siana używane też bywają przez współczesnych Słowian worki siatkowe, ściągane na podobieństwo kapciuchów (Białoruś witebska i mohylowska, Polesie etc).
082. Licznym i różnorodnym środkom pomocniczym pieszego transportu, z jakiemi poznaliśmy się w §§ 627 631, nie ustępują pod
względem różnorodności niemniej liczne p o m o cn i cz e środki ko-m u n i k ac j i.
510. Przeprawa na szczudłach przez wezbra Czarnego Dunajca. Karpaty (Polska''. Wg J. Kossaka (Tyg. II. t. 15, r. 1807, sir. !
Do przechodzenia w bród rzek - zwłaszcza w górach zimową porą, gdy temperatura wartkich niezamarzających wód spada bardzo znacznie — a dalej tu i owdzie przy połowie ryb, bywały używane s z c z u d ł a (fig. 509, 1 i 510). Tu i owdzie ludność słowiańska umiała i umie posługiwać się niemi z wielką wprawą. Na północnej Wielkorusi w gubernji wo-łogodzkiej dziś jeszcze używają szczudeł przy brodzeniu z siecią, a chodzenie na tych przyrządach jest tam „tak rozwinięte, że dla dobrego chodzika nic nie stanowi przejść po wodzie każdą odległość, byleby jego szczudła dotykały gruntu, to znaczy dna rzeki, czy rzecz-
ki“. Naogół jednak szczudła nie posiadają znaczenia praktycznego i poza Karpatami, północną Wielkorusią oraz nioktóremi okolicami Chorwacji etc. służą tylko jako zabawka dla wyrostków. Podczas nauki chodzenia używa się naprzód niższych przyrządów; potem - coraz wyższych. Uderzające jest, że mimo nadzwyczajnego rozpowszechnienia szczudeł na wszystkich ziemiach słowiańskich nazwy ich nych krajach są niezwykle urozmaicone. Tak na Wielkorusi spoty kamy śesty albo chodiili; w Polsce notowałem: chodulc i t. p