parowy zamknięty jest pokrywą uszczelnioną podkładką klingerytową. Parowa część pompy jest otulona izolacją i zabezpieczona osłoną z blachy ocynkowanej.
Rozrząd pary w przedstawionej pompie (systemu Weira) rozwiązany jest w następujący sposób: dźwignia jednoramienna 6 zabierana jest podczas ruchu trzonu tłoka 2 w dół, a jej zabierak 13 ślizga się po drążku napędu suwaka 7 aż do zetknięcia się z dolnymi nakrętkami regulacyjnymi 9 (pozycja łącznika 6 w tym momencie przedstawiona jest linią przerywaną). Dalszy ruch tłoka parowego w dół powoduje przesunięcie zabierakiem 13 drążka napędu suwaka 7, a więc i trzonu suwaka 10 w dół. Tym samym zostanie przesunięty w dolne położenie suwak pomocniczy 1 (rys. 2.29). Jest to suwak płaski o ruchu posuwisto-zwrotnym i przesuwa się po gładzi okrągłego suwaka głównego 2 również o ruchu posuwisto-zwrotnym wewnątrz cylindra suwaka. Suwak pomocniczy 1 wykonuje ruch pionowy i steruje ruchem suwaka głównego 2, który porusza się po linii poziomej, prostopadle do ruchu suwaka pomocniczego.
Suwak pomocniczy, jak przedstawiono na rysunku 2.30, ma na swej gła-
17
1
Rys. 2.30. Suwak rozrządu pary typu Weira
1 — suwak plaski: 2 — suwak okrągły; 6, 7, 8, 9 — kanały (okna) z przelotni; 13 — okno kanału wlotowego pary do komory X; 15 — kanał wlotowy pary do komory Y; 16 — kanał wlotowy pary do komory X: 17 — wgłębienie na gładzi suwaka 1
dzi wgłębienie 17 w kształcie zbliżonym do litery Z, którego zadaniem jest połączenie w odpowiednim momencie komory X lub Y (rys. 2.29) z rurociągiem wylotowym pary ze skrzyni suwakowej pompy. Suwak okrągły 2 ma z jednej strony gładź (rys. 2.31), po której przesuwa się suwak pomocniczy 1. Na gładzi znajdują się wyloty pięciu kanałów, z których:
— okno 11 połączone jest z komorą C i służy do doprowadzania pary roboczej pod tłok pompy poprzez okno 9 i kanał 4 (sytuacja na rys. 2.29b),
— okno 12 połączone jest z komorą A, skąd poprzez okno 6 i kanał 3 para robocza dopływa nad tłok pompy (sytuacja na rys. 2.29a).
59