Photo0034

6. Sprężarki urządzeń chłodniczych 179

—    dławnicę zwykłą:

a)    z pojedynczym pierścieniem uszczelniającym,

b)    z podwójnym pierścieniem uszczelniającym,

—    dławnicę mieszkową,

—    dławnicę membranową.

Dławnicę z pojedynczym pierścieniem uszczelniającym pokazano na rysunku 6.22b. Dławnica ta składa się z nieruchomego pierścienia ślizgowego 1 osadzonego w okularze 9 i uszczelnionego w nim pierścieniem gumowym 2, pierścienia węglowego 3 uszczelnionego względem wału manszetem gumowym 6. Żądany nacisk na powierzchnie uszczelniające pierścieni 1 i 3 wywiera sprężyna 7 przez pierścień prowadzący 4. Pierścień dociskowy 5 zapewnia docisk manszetu gumowego 6 do wału. Komorę 10 wypełnia olej, dzięki czemu na powierzchniach ślizgowych pierścieni tworzy się warstewka oleju dająca ruchome, szczelne połączenie obu pierścieni. Olej spełnia dodatkowo funkcję chłodzenia, a także smarowania pierścieni 1 i 3. Odprowadzając ciepło równoważne pracy tarcia, zmniejsza on straty tarcia i zużycie pierścieni. Przy prawidłowej eksploatacji trwałość dławnicy wynosi od kilku do kilkunastu tysięcy godzin. Wadą opisanego typu dławnicy jest możliwość przedostawanie się powietrza do skrzyni korbowej przy panującym tam podciśnieniu. Wadę tę eliminuje dławnica z podwójnym pierścieniem uszczelniającym,której zasadę budowy przedstawiono na rysunku 6.23.

Rys. 6.23. Zasada budowy dławnicy z podwójnym pierścieniem uszczelniającym 1 — pierścień nieruchomy; 2 — pierścień ruchomy

Dławnica mieszkowa (rys. 6.24) ma takie same zasadnicze elementy, jak dławnica pokazana na rysunku 6.22. Rolę uszczelki 2' z rysunku 6.22, uszczelniającej pierścień 3 względem wału, spełnia tu mieszek 1 wykonany z tombaku lub dla sprężarek amoniakalnych ze stali. Dławnicę mieszkową stosuje się w sprężarkach małych wydajności.