6. Sprężarki urządzeń chłodniczych 181
nie ślizgowe (wirujące) wykonuje się ze stali hartowanej o twardości minimum 600 HB. Pierścienie te współpracują z pierścieniami spoczynkowymi wykonanymi z brązu, grafitu lub tworzyw sztucznych.
W przypadku nieszczelności dławnicy, co uwidacznia się wyciekaniem oleju na wyjściu wału z kadłuba, dławnicę należy wymienić w całości lub dokonać regeneracji jej elementów uszczelniających. Pierścienie uszczelniające dławnicy — po sprawdzeniu i zakwalifikowaniu do regeneracji — dociera się starannie na płycie, aż do usunięcia wszystkich rys i zadrapań. Jakość dotarcia i stan powierzchni uszczelniających należy sprawdzić przez lupę.
Montaż nowej dławnicy musi się odbywać przy zachowaniu idealnej czystości. Zanieczyszczenie dławnicy, zwłaszcza jej powierzchni ślizgowych, powoduje uszkodzenie i w konsekwencji nieszczelność tych powierzchni. Przed montażem powierzchnie te i czop wału należy posmarować olejem chłodniczym.
6.6.1. Cel i sposoby regulacji
Zapotrzebowanie na „zimno” zależy od sumarycznego obciążenia cieplnego wszystkich ładowni, komór prowiantowych, pomieszczeń klimatyzowanych itp., od ilości i rodzaju aktualnie przewożonego ładunku, a na statkach rybackich głównie od ilości zamrażanego surowca. Zapotrzebowanie to jest zmienne zarówno w cyklu dobowym, jak i rejsowym. Zrównoważenia tego zapotrzebowania z wydajnością chłodniczą urządzenia chłodniczego dokonuje się przez regulację wydajności masowej sprężarki, to jest przez przystosowanie wytłaczanej ilości sprężonego czynnika do ilości czynnika chwilowo odparowującego w parownikach.
Idealny byłby system regulacyjny zmieniający wydajność chłodniczą sprężarki w sposób bezstopniowy, zgodnie z chwilowym zapotrzebowaniem „zimna”, z zachowaniem stałej maksymalnej sprawności urządzenia chłodniczego.
Wszystkie systemy regulacji wydajności chłodniczej sprężarki (por. również rozdz. 8.3.1) polegają na regulacji bezpośredniej lub pośredniej masowego natężenia przepływu m czynnika chłodniczego. Regulacja bezpośrednia nazywana jest regulacją ilościową, pośrednia zaś, polegająca na zmianie parametrów zasysanego czynnika, regulacją jakościową.
Zależnie od sposobu realizacji zmian wydajności masowej sprężarki rozróżnia się dwa systemy regulacji: regulację ciągłą, polegającą na bezstopniowej zmianie wydajności masowej w granicach od 0 -i- mnom i regulację skokową polegającą na tym, że sprężarka pracować może z określoną wydajnością częściową w stosunku do wydajności nominalnej. Na przykład wydajność chwilowa sprężarki o trzech stopniach regulacji może wynosić 0; 1/3; 2/3 i 3/3 wydajności nominalnej.
Spośród wielu metod regulacji wydajności masowej w okrętowych sprężarkach tłokowych stosuje się głównie:
— okresowe wyłączenie poszczególnych cylindrów sprężarki,
— okresowe wyłączenie sprężarki z ruchu,
— zmianę prędkości obrotowej sprężarki.