img073

158    3. Przekształtniki o komutacji sieciowej dwa przesunięte w fazie prostowniki trójpulsowe. W drugim przypadku,'gdy L_s — 0, a L_k = L_p, uzyskuje się ze wzrostem prądu odbiornika bardzo silne zakrzywienie charakterystyki prądowo-napięciowej w kierunku osi prądu. Dławiki wtórne L_s ograniczają prąd zwarciowy prostownika znacznie efektywniej niż dławiki pierwotne L_p.

Układ sterowany

Przypadek 1; L_p = 0

W tym przypadku otrzymuje się identyczne zależności, jak dla przekształtnika trójpulsowego.

Przypadek 2; L_s = 0

Sterowanie zaworów nie wpływa w sposób zasadniczy na zachowanie się układu mostkowego. Gdy kąt opóźnienia wysterowania zaworów zmienia się w granicach od 7t/6 do k/3, wtedy ze wzrostem prądu odbiornika charakterystyki prądowo-na-cięciowe układu przechodzą bezpośrednio z zakresu pierwszego do zakresu trze-piego. Natomiast, gdy kąt <x > nj3, to charakterystyki prądowo-napięciowe przebiegają praktycznie tylko przez zakres pierwszy. Zależność kąta komutacji p i kąta opóźnienia a₀ od prądu I_d prostownika sześciopulsowego mostkowego ilustruje rys. 3.100.

Rys. 3.100. Zależność kąta komutacji fi i kąta opóźnienia <x₀ od prądu wyprostowanego h oraz charakterystyka prądowo-napięciowa prostownika trójfazowego mostkowego sterowanego

Jak wynika z omówienia pracy układu mostkowego (terowanego, w praktyce wystarczy ograniczyć się do znajomości charakterystyk prądowo-napiędowydh

charakterystycznych dla pierwszego zakresu. Możemy więc dla sterowanego prze* kształtni ka*sześciopulsowego mostkowego napisać równania

U„o 2

= [cos a+cos («+/;)]

ⁱd2

1±

U.

= ~~ [cos a-cos (a+/i)]

= cos a--=

1 U

dO

>/3

^liz

(3.306)

(3.307)

(3.308)

3.4. Współczynnik mocy

Przy rozpatrywaniu układów elektrycznych liniowych łączy się pojęcie mocy biernej z oscylowaniem energii między źródłem zasilającym i elementami inercyjnymi, akumulującymi energię. Takie podejście nie jest jednak wystarczające przy rozpatrywaniu układów nieliniowych. Tak np. opornik nieliniowy nie jest elementem akumu-lującym energię elektryczną, a zachowuje się jak odbiornik mocy biernej.

Przypomnijmy ogólne zależności charakteryzujące pobór mocy ze źródła przez układ nieliniowy. Załóżmy, że źródło o niesinusoidalnym przebiegu napięcia wyjściowego

n

U = 2 l/2 Uy sin (v a>t-y>y)    (3.309)

•v = 0

zasila odbiornik nieliniowy, przy czym prąd odbiornika wyraża się zależ&OŚOłft

m

i = 2 }/2 Ik sin (ka>t—(pk) k«=0	(3.310)
Moc czynna odbiornika, określona zależnością T n
* n P = ~ j uidt = JT Uv /*=vcos(<p*=v-yO 0 v= 0	(3.311]
jest składową mocy pozornej S, wyrażającej się w postaci
^s = (2 ^IlY ^= (^p2+e^2+D2)^5 v = 0 = 0	(3.312;
przy czym Q — moc bierna
rt Q “ 2 ^V' ^Ikm' ^SiU ^kmy-%) *-l	(3.313