skanuj0022

88 lindalki

Labirynt

Portrety

Poniższe ćwiczenie¹, polegające na Jtooatruowaniu .wizet.uak.0w_ dziecka 1 psa, wspomaga rozwój myślenia logicznego u dziecka. Należy przygotować z dowolnego materiału sylwetkę dziecka i psa, tak by tułów l głowa były osobno. Zadaniem dziecka jest ułożenie z wyciętych elementów całej postaci. Terapeuta rozmawia z dzieckiem o postaciach; „Pokaż główkę dziecka... Gdzie ma rączki? Jakiego koloru są jego włosy? Jakiego koloru jest piesek? Pokaż, gdzie piesek ma łapy. Nadaj pieskowi imię”. Terapeuta może poprosić dziecko, by zamknęło oczy, a w tym czasie zamienia postaciom głowy. Dziecko następnie poprawia ich ułożenie.

To ja, a to mój pies

Ćwiczenie to pozwala dziecku na własną identyfikację i poznanie, jnożliwości oddziaływania na obraz samego siebie*..,

Na dużym arkuszu papieru kładziemy dziecko i je obrysowujemy (ważne, by nogi były możliwie szeroko rozstawione, a ręce oddalone od

tułowia). Dziecko na powstałym w ten sposób rysunku dorysowuje szczegóły według własnego uznania. Można pokierować dzieckiem, polecając, by narysowało, jak widzi siebie, narysowało ważne części swojego ciała. Następnie dziecko obrysowuje na drugim arkuszu kontur psa i uzupełnia Jego wygląd. Oba kontury można wyciąć i zawiesić na ścianie obok siebie, łącząc je kolorową tasiemką zastępującą smycz.

Na d y st n i e siedzi pies

Dzieci podczas tej zabawyćwiczą umiejętność obserwacji zmian położenia swojego ciała. Terapeuta rozpoczyna zabawę, mówiąc wierszyk:

Na dywanie siedzi pies,

Co on robi, to my też.

1

Modyfikacja ćwiczenia opisanego w publikacji F.. G r u szczy k- K olczy rl s k lej,

Wspomag/mie rozwoju umysłowego trzylatków..., dz, cyt.

^s Zabawa pochodzi z książki H, Kaduson iCh. Schnę feta, Zabawa ar psychoterapii, dz, cyt.