skanuj0025

ZZ B. Kulisiewicz. Wtiaj, piesiu’

A ta piękna kita to ogon. Pies merda ogonem, gdy się cieszy. Dotknij i pogłaszcz psa. Czy jego sierść jest miękka? Jakiego jest koloru?”.

Następnie terapeuta pokazuje dziecku na obrazkach psy innych ras. Dziecko wskazuje części dala psa (obrazki powinny być dość duże).

Zgaduj-zgadula

To ćwiczenie rozwija wyobraźnię dziecka 1 kinestetyczne postrzega^ nie przestrzeni.

Dziecko siedzi przed psem, terapeuta zawiązuje mu oczy i kierując jego rączką, dotyka poszczególnych części ciała psa, prosząc dziecko o ich nazwanie.

Pokazywanka

Zabawa utrwala wiedzę o budowle ciała dziecka Lusaka.podobień-stwąch i róitnjpftęhj. Można ją powtarzać kilkakrotnie. Terapeuta może się mylić przy pokazywaniu poszczególnych części, co zapewne wprowadzi dziecko w stan wesołości i poskutkuje lepszym zapamiętywaniem części ciała.

W trakcie wyliczanki dziecko samodzielnie lub przy pomocy dorosłego wskazuje wymieniane części swojego oiaia, a potem psa:

Każdo dziecko ma dwie rączki 1 dwie nóżki także ma, jeden nosek, jedne usta,

Oczka, uszy są po dwu.

Cztery łapki piesek ma,

Jeden nosek, uszka dwa,

Jeden ogon z tylu merda,

Patrzą na nas dwa oczęta.

Ręka, łapka

Podczas tej zabawy dziecl.uczą sic wyodrębniać poszczególne części ciała. Terapeuta włącza spokojną muzykę instrumentalną. W tym czasie dziecko porusza się po sali, nic przy tym nie dotykając, Terapeuta wypowiada nazwę jakiejś części ciała. Gdy milknie muzyka, dziecko podchodzi

Splątane smycze - wodzenie po śladzie