5. Zintegrowane ratownictwo medyczne 167
Z kolei do zadań starosty należy między innymi:
• zarządzanie systemem na obszarze powiatu (przy pomocy centrum powiadamiania ratunkowego);
• organizacja i finansowanie bieżącej działalności centrum powiadamiania ratunkowego;
• współdziałanie z organami gmin leżących na obszarze powiatu i starostami powiatów sąsiadujących w celu zawarcia porozumień i powierzania zadań w zakresie ratownictwa medycznego;
• rozpoznawanie i monitorowanie zagrożeń dla życia lub zdrowia na obszarze powiatu;
• zapewnienie i finansowanie kształcenia dyspozytorów medycznych.
Ustawa nakłada na organy administracji publicznej również zadania w zakresie planowania i programowania. Starostowie, wojewodowie i minister właściwy do spraw zdrowia sporządzają odpowiednio powiatowe, wojewódzkie i krajowy plan zabezpieczenia medycznych działań ratowniczych. Plany zabezpieczenia są dokumentami ustalającymi sposoby kierowania oraz zasady współdziałania, a także procedury podejmowania działań zmierzających do ograniczenia czynników wywołujących stany nagłego zagrożenia życia lub zdrowia oraz do ograniczenia następstw tych stanów. Plany te obejmują między innymi:
• charakterystykę potencjalnych zagrożeń dla życia lub zdrowia występujących na danym obszarze;
• rozmieszczenie w terenie jednostek systemu oraz centrów powiadamiania ratunkowego;
• przydział zadań dla wyżej wymienionych podmiotów;
• sposób koordynowania działań jednostek systemu i innych jednostek wykonujących zadania w zakresie ratownictwa medycznego lub pomocy doraźnej, określonych w planie;
• kalkulację kosztów działalności zespołów ratownictwa medycznego, jak również Centrów Powiadamiania Ratunkowego.
Starosta zarządza systemem na obszarze powiatu przy pomocy Centrum Powiadamiania Ratunkowego (CPR). Art. 19 ustawy definiuje Centrum Powiadamiania Ratunkowego jako zintegrowane stanowisko dyspozytorskie usytuowane w strukturze powiatowej administracji zespolonej.
Zadania CPR opisuje kolejny artykuł ustawy, zaliczając do nich między innymi:
• przyjmowanie powiadomień o stanach nagłego zagrożenia życia lub zdrowia, ustalanie priorytetów i niezwłoczne dysponowanie jednostek systemu;
• przekazywanie niezbędnych informacji osobom udzielającym pierwszej pomocy, w szczególności przed przybyciem zespołu ratownictwa medycznego na miejsce zdarzenia;