stolarstwo0

208

Nie wdając się w opisy rozmaitych rodzajów układu schodów, które zwykle stolarz ma sobie z góry wskazane, zajmiemy się ich konstrukcyą.

Każde schody drewniane zwykle składają się z tak zwanych szaragów, •policzków, z niemiecka wangami nazywanych (n. wan-gen, fr. limom), stopni (n. siufen, fr. marches) i poręczy (n. gddn-der, fr. ballustrade).

Fig. 20G.

Stopnie schodowe mogą być rozmaite, a mianowicie: 1) pełne, 2) stopnie zasuwane lub wczopowane między szaragi bez podstawki ; 3) takież stopnie z podstawką; 4) stopnie nasadzane na szaragi z podstawką.

1.    Stopnie pierwszego rodzaju czyli pełne (n. llocjcstufen), które przedstawia fig. 205, wyrobione są każdy^z jednój sztuki. Szaragi a w tym przypadku są o przecięciu kwądyatowćm, i idą w prostym kierunku z piętra na piętro; stop&Uro przybijają się do szaragów lub śrubami się mocują. Stopnie tego rodzaju nie są dobre, bo zbyt grube drzewo do icluwyrobicnia użyte zawsze na powierzchni pęka.

2.    Stopnie zasuwane lub wczopowane w szaragi bez podstaw

ki, używają się tylko przy chodach podrzędnych. Fig. 206 przedstawia ich widok z przodu i przecięcia. Stopnie c zrobione są z bali sosnowych lub dębowych, i wczopowane są na dwa czopy 5, lub zasuwane z boku między szaragi a; przyczem zawsze kilka stopni w różnych wysokościach wczbpowaćmotrzcba, aby szaragi należycie z sobą związać.    \

3.    Stopnie z podstawkami, przedstawione na fig. 207, najczęściej są używane. Stopnie a (fr. marches oitlegrons) robią się z bali 2 do 2'/a cali grubych, podstawki zaś i, mpsywanejuierbre-iami (n. julterbreiter, setzstujen, fr. contr e-marcJte), robią się zwykle z desek jedno-calowych. Podstawki zasuwają się w stopień nad niemi osadzony na wpust fclcowy, do stopnia zaś niższego przybijają lub śrubują się z boku, albo tćż także na wpust się osadzają, jak to figura przedstawia. Pierwszy stopień od dołu (n. antriti) zawsze pełny być musi. Stopnie i podstawki wpuszczają się w szaragi około 1 do l'/a cala głęboko. Szerokość szaragów zależy od pochyłości schodów, i oznacza się w ten sposób, żeby wystawała 1 ‘/a do 2 cali nad przedni i tylny brzeg każdego stopnia. Ażeby szaragi z sobą związać, potrzeba niektóre stopnie w nie wczopować, albo tćż łączy się je z sobą drutami żelaznemi, których końce skrętem śrubowym są zakończone, i muterkami na zewnętrznej stronie szaragów w drzewo zapuszczonemi się ściąga.

4.    Przy stopniach nasadzanych, których widok z przodu i dwa przecięcia przedstawia fig. 208, szaragi a wycinają się podług odsadzek stopni, które się na nic nasadzają i śrubami żelaznemi mocują. Stopnie nasadzane (n. aujgesattelte triltslufen) wystają z boku szaragów, tyle co z przodu nad podstawkę, i opatrzone są takim samym krajnikiem. Podstawki c są jak zwykle na wpust między stopniami zasunięte.

"Ponieważ przy tego rodzaju schodach szaragi zupełnie pod stopniami się znajdują, muszą więc od dołu więcćj wystawać niż u schodów zwyczajnych, a mianowicie 7 do 8 cali, a nadto muszą być także grubsze od zwyczajnych, aby dostateczną moc posiadały. Jeżeli dolna powierzchnia ma być widoczną, wtedy na grubości szaragów od spodu, wynoszącej zwykle 4 do-5.cali, wyrabiają się rozmaite członkowania gzemsowe dla jej ozdobienia.

Stnlnrstwo.

14